تفسیر مارکسیست ها از واژه های قرآنی «امت» و «شهید»

اینکه روشنفکران مارکسیست غرب مسلمان می گویند گفته شد قرآن کریم مدعی است که رهبران، پیامبران، پیشتازان و شهیدان منحصرا از میان مستضعفان بر می خیزند اشتباه دیگری است در مورد قرآن. قرآن هرگز چنین سخنی نگفته است. استدلال به آیه «هو الذی بعث فی الامیین» که ادعا شده پیامبر از میان "امت" برخاسته و امت مساوی است با توده مردم، مضحک است. "امیین" جمع "امی" است که به معنی درس ناخوانده است و "امی" منسوب به "ام" است نه "امت" و تازه "امت" یعنی جامعه که مرکب است از گروه ها و احیانا از طبقات مختلف و به هیچ وجه به معنی توده مردم نیست. از آن مضحک تر استدلال به آیه 75 از سوره قصص درباره شهیدان است. آیه این است: «و نزعنا من کل امة شهیدا فقلنا هاتوا برهانکم؛ و از هر امتی گواهی بر می آوریم و می گوییم برهان خود را بیاورید.» این آیه را چنین تفسیر (و در حقیقت مسخ) کرده اند: ما از هر امت (توده مردم) شهیدی (کشته شده ای در راه خدا) بر می انگیزیم، یعنی از او فردی انقلابی می سازیم و آنگاه به امت ها می گوییم هر کدامتان برهان خود را که همان شهید و شخصیت انقلابی کشته شده در راه خداست، بیاورید.
اولا این آیه دنباله آیه دیگری است و هر دو مربوط به قیامت است. آیه قبل این است: «و یوم ینادیهم فیقول أین شرکائی الذین کنتم تزعمون؛ روزی که خداوند مشرکان را ندا می کند که شریکانی که برای من گمان می بردید، کجایند.» (قصص/ 74) ثانیا معنی "نزعنا" این است که جدا می کنیم، نه اینکه او را می شورانیم و بر می انگیزانیم. ثالثا "شهید" در این آیه به معنی کشته شده در راه خدا نیست، به معنی گواه بر اعمال است که قرآن هر پیامبری را گواه بر اعمال امت می خواند. در قرآن حتی یک مورد هم نمی توان یافت که کلمه "شهید" به معنی رایج امروز یعنی "کشته شده در راه خدا" آمده باشد. البته شهید به معنی رایج امروز در زبان رسول خدا (ص) و ائمه اطهار آمده اما در قرآن نیامده است. پس می بینیم که چگونه آیات قرآن برای اینکه یک اندیشه نامربوط مارکسیستی توجیه شود، مسخ می گردد.