باروری درختان

درخت میوه، هم نر است و هم ماده، هم گرده دارد که مانند نطفه مرد می باشد، و هم تخمک که نشانه مادگی وی است. اگر گرده این درخت میوه به تخمک آن درخت هم جنس خود نرسد و اگر گرده آن، به تخمک این، نرسد، هیچ کدام بار نمی دهند. درختان که راه نمی روند تا با یکدیگر هم آغوش شوند. باد هم در همه جا نیست، پس این مشکل چگونه بایستی حل شود؟!
او به آسانی این مشکل را حل کرده است. پرندگانی بسیار ریز آفریده که به حشرات موسومند. آنها این وظیفه را با بهترین طرز انجام می دهند. گرده این را به تخمک آن و گرده آن را به تخمک این می رسانند. شگفتی این جا است که این مأمورین زبردست، اشتباه نمی کنند. گرده سیب را به تخمک هلو و گرده به را به تخمک خربزه نمی رسانند، بلکه، سیب را به سیب و هلو را به هلو، تلقیح می کنند. عجیب تر آنکه، درختان هم به این حشرات مزد می دهند و آن قندی است که در نهاد درختان برای این مأمورین قرار داده شده است! آنها قند شیرین را می خورند و داماد را به عروس می رسانند تا فرزندشان را به بشر، آری به بشر، تحویل دهند. ولی بشر از این مهر و از این لطف قدردانی نمی کند! و نمی خواهد بفهمد که این میوه از کجا آمده و چه جور آمده و که آن را فرستاده است؟!!!