تفسیر تکاملی از حیات مجدد زمین در قرآن

در قرآن کریم به حیات مجدد زمین (یعنی همان حیات مجدد گیاهان) استناد شده و زیاد هم استناد شده: «اعلموا ان الله یحیی الارض بعد موتها؛ بدانید که خداوند زمین را بعد از اینکه مرده است زنده می کند» (حدید/ 17). آنها که در سابق فقط به این مطلب توجه می کردند، فکر می کردند وجه تشابه همین است که مرده ای زنده می شود، یعنی یک موجودی در یک درجه ای مرده است و در یک درجه دیگری تکامل پیدا می کند و حیات برایش پیدا می شود. خلاصه به آن جنبه تکاملی مطلب که این تکامل از موت به حیات است توجه می کردند.
آنها این طور فکر می کردند که قرآن نظرش فقط به همان مسأله تکامل است، یعنی شما در این زندگی موجود خودتان تکامل از موت به حیات را می بینید، این برای شما به عنوان نمونه کافی است تا تکاملی را هم که در سطح بالاتری است (که در واقع تکامل از نشئه ای به نشئه دیگر است) بپذیرید، این یک امر جزئی است که می تواند نمونه یک امر کلی باشد. آنها این طور می گویند: همین طوری که در اینجا می بینید که این جزء مرده است و زنده می شود، کل هم همین طور است، کل هم از مردگی به حالت زندگی در می آید. می گفتند عالم آخرت و عالم دنیا همه حکم یک واحد را دارد که دنیا مرتبه مرده آن است و آخرت مرتبه زنده اش.