احتمالات درباره موضوع توطئه چینی علیه پیامبر

در قضیه توطئه چینی عایشه و حفصه علیه پیامبر اینکه اینها چه فشاری روی پیغمبر آوردند و پیغمبر را در چه موضوعی اذیت کردند که پیغمبر آن حلال خدا را بر خود حرام کرد بعضی گفته اند که پیغمبر در خانه سوده عسلی یا شربتی از عسل آشامیده بود، عایشه و حفصه توطئه کردند، یکی گفت: یک حرف را من می گویم تو هم بگو، این دفعه که پیغمبر آمد بگوییم چقدر دهانت بو می دهد، اینها چیست که خورده ای؟ تو هم بگو چقدر دهانت بو می دهد اینها چیست که خورده ای؟ این کار را کردند. این را خود اهل تسنن نوشته اند که اینها این حرف را زدند به عنوان اعتراض که چرا آنجا آن شربت را خورده است. گفتند: آن زنبور عسلش «خرست نحلتها بالقرفه». یک گیاه بدبویی در اطراف مدینه هست که اگر زنبور عسل از آن گیاه بخورد می گویند عسلش بدبو می شود. اینها آمدند این حرف را به پیغمبر زدند که چرا اینها را خورده ای، دهانت بو می دهد (لابد این کار آخرین مرحله اذیت بوده است). پیغمبر فرمود: بسیار خوب، دیگر من از این شربت نمی خورم.
بعضی گفته اند جریان ماریه قبطیه است. ماریه قبطیه زنی بود قبطی، یعنی مصری، که بعد از نامه نوشتن پیغمبر به مقوقس پادشاه مصر، او هدایایی از جمله ماریه را برای پیغمبر فرستاد، و او زن خوبی بود و مورد علاقه پیغمبر، و از او ابراهیم پسر پیغمبر متولد شد. اینها پیغمبر را در مورد ماریه اذیت کردند. بعضی گفته اند پیغمبر فرمود: دیگر من با ماریه نزدیکی نمی کنم، یعنی اینقدر اذیت کردند که گفت: من دیگر به خاطر شما او را رها می کنم یا با او نزدیکی نمی کنم. ولی درست روشن نیست که داستان کدام بوده است. این دیگر صددرصد مسلم نیست.
بعد آن رازی که پیغمبر به آن زن گفت و فرمود به کسی نگو، بعضی گفته اند راز همین بوده است که تو به کسی نگو ولی من ماریه را رها می کنم، اما حفصه زود رفت به عایشه گفت: مژده به تو بدهم که توطئه گرفت و پیغمبر ماریه را رها خواهد کرد. بعضی گفته اند که پیغمبر اکرم قصه بعد از خودش را به حفصه گفت، فرمود: بعد از من پدر عایشه خلیفه خواهد شد و بعد از او هم عمر خلیفه خواهد شد، زمام امور را اینها به دست می گیرند. اینها هم که دنبال این نبودند که چه کسی واقعا باید چنین بشود، دنبال این بودند که چه کسی خواهد شد، حال هر که باید و هر که نباید به جای خودش. مساله باید یک مساله است و مساله بودن و نبودن مساله دیگری. . .