بی بهره ماندن دشمنان اهل بیت از برکات حوض کوثر

از پیامبر اکرم (ص) روایت است که فرمود: «یَذُودُ عَلِی عَنْهُ یَوْمَ الْقِیَمَةِ مَنْ لَیْسَ مِنْ شِیعَتِهِ؛ وَ مَنْ شَرِبَ مِنْهُ لَمْ یَظْمَأْ أَبَدًا؛ علی در روز قیامت کسانی را که از شیعیان او نباشند، از حوض کوثر دور می کند؛ و کسی که از آن حوض بیاشامد هرگز تشنه نمی شود». حضرت امیرالمؤمنین (ع) گفتند: سوگند به آن کسی که دانه را در دل خاک می شکافد و جان و روح را می آفریند، من با این دو دست خود، دشمنانمان را از حوض می رانم و دور می سازم، در همان وقتی که محبان ما جملگی در آن وارد می شوند. در اخبار ابورافع با پنچ طریق از سلسله سند آورده است که حضرت رسول الله به أمیرالمؤمنین (ع) فرمودند: «یَا عَلِی! تَرِدُ عَلَی الْحَوْضَ وَ شِیعَتُکَ رِوَآءً مَرْوِیینَ، وَ یَرِدُ عَلَیْکَ عَدُوکَ ظِمَآءً مُقْمَحِینَ؛ ای علی! تو و شیعیان تو در حوض بر من وارد می شوید در حالی که جملگی سیراب و سیراب شده اید، و دشمنان تو بر تو وارد می شوند، در حالی که همگی تشنه کام، و سر به بالا نگاهداشته شده و چشم به زیر افکنده هستند».
در تفسیر آیه 21 سوره دهر: «وَسَقَاهُمْ رَبُّهُمْ شَرَابًا طَهُورًا؛ و پروردگارشان باده ای پاک به آنان بنوشاند» آمده است که مراد از ربهم ، سید و آقای آنان است و او علی بن ابیطالب است و دلیل بر آنکه رب در اینجا به معنای سید و بزرگ آمده است، گفتار خداوند است از زبان زندانی، یوسف بن یعقوب، به مصاحب زندانی خود که: «اذْکُرْنِی عِندَ رَبکَ؛ مرا در نزد آقا و سالار خود به یاد بیاور» (یوسف/ 42)
در (فائق) زمخشری آورده است که رسول الله به امیرالمؤمنین (ع) گفتند: «أَنْتَ الذائِدُ عَنْ حَوْضِی یَوْمَ الْقِیَمَةِ! تَذُودُ عَنْهُ الرجَالَ کَمَا یُذَادُ الاَصْیَدُ. الْبَعیرُ الصادی، أیِ الذی بِهِ الصیَدُ. وَالصیَدُ دآءٌ یَلْوی عُنُقَهُ؛ ای علی! تو هستی که در روز قیامت از حوض من دور میکنی و می رانی! دور میکنی از آن مردانی را! همانطور که شتر اصْیَد را از آبشخوار دور می کنند. مراد از شتر أَصْیَد، آن شتری است که به آن درد صَیَد رسیده است، و صَیَد دردی است که گردن او را می پیچاند».
صَیَد مرضی عفونی است که شتر به آن مبتلا می شود؛ و این مرض در سر شتر ظاهر شده و بواسطه آن گردنش کج می شود و نمی تواند آنرا بچرخاند، و این مرض بسیار مُسری و از امراض واگیردار است؛ و لذا شتربانان برای آنکه شترهایشان مبتلا به این مرض نشوند با نهایت دقت و اهتمام چنین شتری را از آبشخوار دور می کنند و می رانند.
صدوق در عقائد خود درباره حوض فرموده است: حوض حق است، و عرض آن به قدر مسافت بین أیْلَة و صَنْعَاء است، و آن حوض رسول الله (ص) است، و در آن حوض به قدری ابریق و ظرف آبگیر زیاد است که به اندازه ستارگان آسمان است. و سرپرست و والیِ آن حوض امیرالمؤمنین علی بن ابیطالب است که دوستان و موالیان خود را آب می دهد و از آن حوض دشمنان خود را می راند، و کسی که از آن حوض یکبار بنوشد، دیگر ابداً تشنه نمی گردد. رسول الله (ص) فرموده اند: درحالیکه من بر حوض کوثر قرار دارم، در مقابل من جماعتی از اصحاب من ربوده می شوند و با شدت کشیده می شوند، و به جانب چپ بازداشته می شوند و من هی فریاد میزنم: ای پروردگار من! اصحاب من! اصحاب من! در جواب گفته می شود: ای پیغمبر! تو نمیدانی که بعد از تو چه حوادثی پیش آورده اند؟!