ابوالحسن سوسنجردی

ابوالحسن یا ابوالحسین محمدبن بشر، معروف به حمدونی! دانشمند متکلم شیعه قرن سوم هجری! او منسوب به آل حمدان و از شاگردان خاص ابوسهل نوبختی بود! به نقل از نجاشی، ابوالحسین محمدبن بشر حمدونی سوسنجردی، از علماء و دانشمندان خوش گفتار و دارای اعتقادات صحیح و معتقد به وعید بود و چون متکلم و اهل معقول بود، با ابوالقاسم بلخی کعبی دوستی و ارتباط داشت. در همین رابطه، داستان جالبی را بیان می کنیم. سوسنجردی می گوید: سالی بعد از وفات حضرت رضا (ع) در طوس، برای ملاقات با ابوالقاسم بلخی که با همدیگر آشنا بودیم، به بلخ رفتم، وقتی وارد بر او شدم، پس از سلام، کتاب ابوجعفربن قبه، معروف به ابن قبه رازی را که معروف به الانصاف است و همراهم بود، به او نشان دادم. ابوالقاسم بعد از مطالعه، ردی بر آن نوشت و به من داد تا به ری بروم و به ابن قبه بدهم. رفتم و به او تسلیم نمودم. ابن قبه هم، ردی بر آن نوشت و مجددا من آن را به بلخ بردم و به ابوالقاسم دادم، او ردی بر آن کتاب نوشت و چون به ری، مراجعت کردم تا به ابن قبه این متکلم و دانشمند شیعه نشان دهم، معلوم شد که او از دنیا رفته بود! باید گفت که سوسنجرد یکی از روستاهای بغداد بوده است. سوسنجردی، 50 مرتبه با پای پیاده به حج رفت. آنان که همدوره او و از شاگردان دیگر ابوسهل نوبختی بودند، عبارتند از: ابوعلی حسین بن قاسم کوکبی (کاتب)، ابوبکربن محمدبن یحیی صولی، ابوالجیش مظفربن محمدبن احمد بلخی (صاحب کتاب در امامت استاد شیخ مفید)، ابوالحسن علی بن عبدالله بن وصیف ناشئ اصغر. تمامی اینان از دانشمندان شیعه امامیه بوده اند.

برخی آثار:
المقنع در امامت
الانفاذ فی الامامه