جوین ابن مالک تمیمی (تیمی)

نجات یافته در آخرین دقایق شب
منسوب بود به ضبع بن وبره قبیله ای از اعراب قحطانی. پدرش مالک بن قیس بن ثعلبه تیمی کوفی بود. جوین از شیعیان امام علی (ع) بود و در قبیله ی بنی تمیم در کوفه، مردم را به پذیرفتن امامت امام علی (ع) دعوت می کرد. بسیار شجاع و جنگجو بود و جنگاوری اش شهرت داشت. در جریان نهضت حسینی، جوین همراه با لشگر عمر سعد از کوفه خارج و وارد کربلا شد و با چند نفر از قبیله ی بنی تمیم، شبانه و مخفیانه به خیمه گاه امام حسین (ع) رفت و به سپاهش پیوست.
برخی تاریخ نگاران می نویسند جوین با چند نفر از قبیله بنی تمیم به قصد جنگ با امام حسین (ع) از کوفه به سپاه عمر سعد پیوست ولی همین که دید عبیدالله ابن زیاد، والی کوفه، پیشنهاد امام حسین (ع) را رد کرد و درخواست امام را مبنی بر اینکه اجازه دهند از همان راه که آمده اند، برگردند، نپذیرفت و فهمید که یزید تصمیم به ریختن خون امام دارد، با یاران قبیله ی خود از لشگر عمربن سعد جدا شد و شبانه به سپاه امام پیوست. جوین در اولین حمله همه جانبه ی لشگر عمر سعد در صبح عاشورا پس از جنگی دلاورانه به شهادت رسید.
توضیح: نام او را جویر بن مالک، حوی بن مالک، و جوی بن مالک ضبعی نیز ذکر کرده اند.