عمارة ابن عبدالله سلولی

مردی که در نهضت و قیام حسین بن علی (ع) (امام سوم شیعیان) به عنوان قاصد، نامه های بزرگان شهر کوفه و امام (ع) را رد و بدل کرده است. سال 60 هجری قمری، پس از مردن معاویه (حاکم بنی امیه)، یزید بن معاویه به حکومت رسید و برای تحکیم حکومتش، افرادی را مأمور کرد تا از چند نفر از جمله حسین بن علی بن ابیطالب بیعت بگیرد و چون حسین بن علی (ع) با یزید بیعت نکرد و علیه او به مخالفت برخاست، مردم شهر کوفه باخبر شده و از آمادگی حضرت برای مبارزه با فساد و ظلم و ستم یزید مطلع گشتند، لذا نامه ها و پیک های زیادی به وسیله قاصدان مختلفی برای حسین (ع) به مکه فرستادند. عماره بن عبدالله، یکی از افرادی است که به همراه «قیس بن مسهر صیداوی» و «ارحبی» حدود 150 نامه را که بزرگان و اهل کوفه نوشته بودند و امام حسین (ع) را برای کوفه دعوت کرده بودند و هر نامه به امضای یک یا دو و سه و چهار نفر بود، خدمت آن حضرت بود. به نقل برخی تواریخ نیز پاسخ نامه کوفیان را زمانی که امام حسین (ع) نوشت، توسط مسلم بن عقیل (پسر عموی خود) و قیس بن مسهر صیداوی و او (یعنی عماره بن عبدالله سلولی) فرستاد. نام وی در برخی کتب «عماره بن عبید سلولی» آمده است.