نقش قلم در زندگی انسان

مرحوم طبرسی در باب بحث قلم می گوید: قلم یکی از دو زبان انسان است که بوسیله آن آنچه را در دل دارد ظاهر می کند، و چیزی را که به وسیله زبان به افراد نزدیک می رساند با قلم آن را به افراد دور می رساند و بواسطه قلم احکام دین حفظ می شود و امور و کارهای مردم براساس آن اداره می گردد. باز نامبرده در عظمت قلم می گوید: دو جور بیان داریم: بیان زبان و بیان انگشتان، از بیان زبان فقط افرادی که در حوزه زمان گوینده هستند استفاده می کنند و با گذشت زمان فراموش می شود ولی بیان قلمها که با کمک انگشتان تراوش می کند هر چه زمان بر آن بگذرد باقی است و بر صحنه روز گار خواهد ماند. باز در این باره گفته اند قوام و اساس و بنیان دین و دنیا بر دو چیز استوار است: قلم و شمشیر، شمشیر تحت فرمان قلم قرار دارد، هر جا که قلم فرمان براند شمشیر فرمان می راند.

«ابن القیم جوزی» در کتاب خود بنام «التبیان» در ارزش قلم می گوید: قلم یکی از نشانه های خداوند است و جز اولین مخلوقات او است که به وسیله آن عظمت و قوانین الهی جاری گردید و وحی نوشته شد و بواسطه آن شریعت ثابت و علوم حفظ  گردید، و اگر در محیط و اجتماعی، سخنران فصیح و بلیغی بوجود می آید، در اثر قلم است، خلاصه آنکه معالجه انواع دردها و تدبیر نظام جهان بوسیله آن بوده، و قلم سخنگو و پیامبر قلب و زبان ساکت آن است. سپس دوازده قسم قلم می شمرد، از قبیل قلم تقدیر و اندزه گیری خلقت موجودات، قلم وحی ، قلم فقها و اندیشمندان دینی و...

آری قلم بزرگترین وسیله زندگی انسان است که همچون پلی ملتهای مختلف بشری را در طول تاریخ به یکدیگر ربط می دهد، افکار و معتقدات و برنامه های زندگی هر یک را به دیگری بازگو می کند. قلم همچون سایر پدیده های طبیعت: اتم، آب، برق، آتش و حتی خود انسان موجودی است دو بعدی، و بعد خیر، و بعد شر، هم می تواند عالیترین وسیله رفاه و آسایش انسانی بوده و هم قابلیت شر محض را در زندگی انسان دارا است.