توصیه های تربیتی اسلام برای پرورش عفت و جلوگیری از انحراف جنسی در کودکان

غریزه جنسی یکی از مهمترین فطریات کودک است. این غریزه در پرتو یک سلسله قوانین و مقررات دقیق طبیعی، راه رشد و تکامل خود را می پیماید و تا رسیدن به ایام بلوغ منازلی را طبق برنامه فطرت  قدم به قدم طی می کند. برای اینکه کودکان دچار انحرف جنسی نشوند، برای اینکه با تمایل عالی عفت بار آیند، لازم است پدران و مادران با برنامه تربیتی صحیحی که هم آهنگ برنامه فطرت باشد، کودکان را از نظر غریزه جنسی تحت مراقبت قرار دهند و آنان را به راه صحیح و سعادت بخش رهبری نمایند. امروز مورد قبول است که بین 6 تا 12 سالگی پیشرفت اطفال از لحاظ جنسی متوقف می ماند و به قول دانشمندان پسیکانالیز، یک دوران اختفاء است. در این دوران بین پسران و دختران و یا اطفال هم جنس محبت هائی پیدا می شود که دارای هیچ گونه بستگی شهوانی نمی باشد. اما نیروی محرک جنسی بخصوص در دوران بلوغ بیش از هر زمانی بیدار می شود. تا زمان قبل از تکلیف، این آتش در عین حال که روشن است در زیر خاکستر پنهان است، اما از این زمان به بعد زبانه می کشد، تمام مظاهر خود را نمایان می سازد، ثابت می شود، شکفتگی پیدا می نماید.

در این چند سطر سه نکته قابل ملاحظه است: اول آنکه دوران بین 6 تا 12 از نظر غریزه جنسی دوران مخصوصی است، دوم آنکه در این دوره غریزه شهوت مانند آتشی است که در زیر خاکستر پنهان است و در ایام بلوغ آن خاکستر کنار می رود و آتش زبانه می کشد، سوم آنکه برنامه طبیعت و قانون خلقت این است که تمایل جنسی در سنین 6 تا 12 سالگی باید در حال اختفاء باشد. این سه مطلب مورد قبول مکتب فروید و همچنین سایر دانشمندان است. با توجه به اصل هماهنگی روش های تربیت و طبیعت، بهترین برنامه تربیتی در راه پرورش صحیح غریزه جنسی بین سنین 6 تا 12 برنامه ای است که با اختفاء  غریزه جنسی هم آهنگ باشد و محبت کودکان با یکدیگر شائبه تمایل جنسی نداشته باشد، و به عبارت روشن تر، برنامه طبیعت در چند سال قبل از بلوغ، اختفاء تمایل جنسی است، لازم است برنامه تربیت نیز با قانون طبیعت هم آهنگ باشد و شرائط پرورش کودک، به اختفاء غریزه جنسی کمک کند.

اسلام در برنامه تربیت کودک سنین بین 6 تا 10سالگی اطفال را مورد توجه مخصوص  قرار داده و به منظور پرورش صحیح تمایل جنسی و ایجاد ملکه عفت، تعالیم لازم را به پیروان خود آموخته است. اسلام، در برنامه های تربیتی خود، هماهنگی قوانین تکوین و تشریع را مراعات نموده و با روش های عملی موجبات اختفاء تمایل جنسی کودکان را فراهم آورده است. اسلام، کودکان از شش سال به بالا را از هر گونه عمل مهیجی که باعث تحریک تمایل جنسی شود دور نگاهداشته و پدران و مادران را به ایجاد محیط مساعد برای پنهان نگاهداشتن تمایل جنسی آنان مکلف نموده است. در این باره  اخبار و روایات بسیاری رسیده است که اینک قسمتی از آنها را بیان می کنیم:

رسول اکرم (ص) می فرمود: «بستر خواب پسر بچه با پسر بچه و پسر بچه با دختر بچه و دختر بچه با دختر بچه در سن ده سالگی باید از هم جدا شود.»
امام باقر (ع) می فر مود: «بایستی بستر خواب پسر بچه ده ساله را از زن ها جدا کنید.»
رسول اکرم (ص) می فرمود: «موقعی که فرزندان شما هفت ساله شدند بستر خوابشان را از یکدیگر جدا کنید.» در حدیث دیگری آمده است که بستر خواب کودکان در شش سالگی از هم جدا می شود.
حضرت موسی بن جعفر از علی علیهما السلام نقل کرده است که فرمود: «در هفت سالگی فرزندان خود را به نماز وادارید و در ده سالگی بستر خواب آنها را از یکدیگر جدا کنید.»

قانون طبیعت این است که از شش سالگی تا زمان بلوغ، تمایل جنسی در حال اختفاء و خاموشی باشد. اسلام برنامه تربیت را با قانون طبیعت هم آهنگ کرده  و دستور داده است که بستر کودک از شش سال به بالا مستقل باشد تا از راه تماس بدنی موجبات تهییج غریزه جنسی فراهم نشود.

رسول اکرم (ص) می فرمود: «دختر بچه شش ساله را، پسر بچه نبوسد، و همچنین زن ها  از بوسیدن پسر بچه ای که سنش از هفت سال تجاوز نکرده است خودداری کنند..»
حضرت ابی الحسن (ع) فرموده است: «وقتی دختر بچه شش ساله شد مرد نامحرم حق  ندارد او را ببوسد، و همچنین نمی تواند او را در آغوش بگیرد.
امام صادق (ع) به راوی حدیث فرموده است: «وقتی دختر بچه به سن شش سالگی رسید برای تو شایسته نیست او را ببوسی.» احمدبن نعمان از امام (ع) سوال می کند که دختر بچه شش ساله ای نزد من است و با من محرم نیست. امام در جواب فرمود او را نبوس  و در دامن خود قرار نده.
علی علیه السلام فرمود: «دست مالی کردن مادر به آلت دختر بچه شش ساله خود یک قسم زنا محسوب است.»

بوسیدن، در آغوش گرفتن، روی زانو نشاندن، به عضو مخصوص طفل دست زدن، عواملی برای تهییج تمایل جنسی هستند. برای اینکه غریزه جنسی کودکان از شش سال به بالا در حال خمود و اختفاء بماند، اسلام در برنامه های تربیتی خود اولیاء اطفال را از این اعمال برحذر داشته است.

"یا اَیَّـــها الَّذینَ آمَنـــُوا لِیَســـتَأ ذِنکُمُ الَّذینَ مَلَکَت ایَما نُکُم وَ الَّذینَ تَم یَبلُــغُو الحُلُــم مِنکُم ثَلثَ مَـــرّاتِ مِن قَبلِ صَلوهِ الفَجــرِ وَ حینِ تَضَعُونَ ثــیابَکُم مِن الظَّهـــیرَهِ وَ مِن بَعدِ صَلوهِ العِشاءِ ثَلثُ عَوراتِ لَکُم" ( سوره نور/ آیه 58).

خداوند در این آیه دستور می دهد که غلامان و کودکان نابالغ شما در شبانه روز سه موقع باید با اجازه قبلی به حجره شما وارد شوند: قبل از نماز صبح، و نیمه روز که جامه های خود را برای استراحت بیرون آورده اید، و پس از نماز عشاء که برای خواب مهیا شده اید. این سه وقت برای شما به منزله عورت و سر است. غلامان و اطفال نابالغ در این مواقع که اغلب نیمه عریان و گاهی عریانید، نباید سر زده وارد اطاق خواب شما شوند.

رسول اکرم می فرمود: «به خدا قسم اگر مردی با همسر خود بیامیزد و در اطاق، کودک  بیداری آن دو را در حال آمیزش ببیند، سخنان آنها و همچنین صدای تنفس شان را بشنود،  آن طفل هرگز رستگار نخواهد شد، اگر دختر باشد یا پسر سرانجام به زناکاری آلوده می شود.
امام صادق (ع) می فرمود: موقعی که در اطاق، کودکی حضور دارد مردان با زنان یا کنیزان خود نیامیزند، زیرا این عمل طفل را به راه بی عفتی و زناکاری سوق می دهد.
امام باقر (ع) می فرمود: «بپرهیز از مواقعه در جائی که کودک ممیزی تو را میبیند و رفتارت را آنچنان درک می کند که قادر است به خوبی برای دگران توصیف و تشریح نماید.»

اسلام به منظور پیروی از قانون فطرت و پنهان نگاهداشتن تمایل جنسی کودک، در برنامه تربیتی خود دستور داده است پدران و مادران، فرزندان خویش را از دیدن مناظر شهوت انگیز و شنیدن کلمات مهیج که عامل موثری برای بیدار کردن غریزه جنسی است دور نگاهدارند.

از مجموع این احادیث معنی هم آهنگی برنامه های تربیتی اسلام با قانون حکیمانه آفرینش در موضوع  مورد بحث به خوبی واضح شد، زیرا تجارب علمی بر دانشمندان ثابت کرده است که آئین فطرت و برنامه خلقت چنین مقرر داشته که غریزه تمایل جنسی کودک، در سنین قبل از بلوغ، باید در پرده اختفاء و خمود باشد و مانند آتشی در زیر خاکستر پنهان بماند. برنامه صحیح تربیت کودک آن برنامه ای است که به راه فطرت برود و از آئین طبیعت پیروی کند و عملاً وسائل پنهان ماندن غریزه جنسی کودک نابالغ را در محیط زندگیش فراهم آورد. در تمام روایاتی که گذشت، این هدف طبیعی مورد کمال توجه قرار گرفته است. اولیاء اسلام دستور داده اند که پدران و مادران کمال مراقبت را در وضع زندگی فرزندان خود اعمال کنند و در خانواده، شرائط پنهان ماندن غریزه جنسی اطفال را مهیا نمایند و آنان را از کلیه عواملی که باعث تحریک و تهییج نیروی شهوت  جنسی است برکنار نگاه دارند. پدران و مادرانی که خود دارای ملکه عفت هستند و از رفتار و گفتار منافی با عفت در حضور و غیاب فرزندان همواره اجتناب دارند، پدران و مادرانی که به پیروی از برنامه های طبیعت و شریعت در پنهان نگاهداشتن تمایل جنسی فرزندان خویش کوشش می کنند، می توانند فرزندانی عفیف و شریف، سالم و طبیعی بار آورند و از کودکی در ضمیر آنان خوی پسندیده عفت را ایجاد نمایند.