داستانهایی پیرامون حمایت امام علی(ع) از مستضعفان

زمان خلافت امیرمومنان علی علیه السلام بود. کنیزی از طرف خانم خود به قصابی آمد تا گوشت بگیرد. قصاب گوشت خوبی به او نداد و به اعتراض کنیز توجه نکرد. کنیز در حالی که بر اثر ناراحتی گریه می کرد، از مغازه قصابی بیرون آمد و به خانه خانم خود رهسپار گردید، در راه چشمش به امیرمومنان علی علیه السلام افتاد، به حضور آن حضرت رفت و از قصاب شکایت کرد. حضرت علی علیه السلام همراه کنیز نزد قصاب رفت، و قصاب را موعظه کرد و از او خواست که با کنیز براساس حق و انصاف رفتار کند و فرمود: «ینبغی ان یکون الضعیف عندک بمنزله القوی فلا تظلم الناس»، سزاوار است که افراد ضعیف در نزد تو همچون افراد نیرومند باشد (و بین آنها فرق نگذاری) بنابراین به مردم ظلم نکن. قصاب که علی علیه السلام را نشناخت و خیال کرد مردی معمولی نزد او آمده، خشمگین شد و با خشونت گفت: برو بیرون، و تو چه کاره ای؟ و حتی دست بلند کرد که آن حضرت را بزند. علی علیه السلام در این مورد، دیگر چیزی نگفت و رفت. شخصی که در کنار قصابی بگو مگوی قصاب را با علی علیه السلام شنیده بود و علی علیه السلام را می شناخت، نزد قصاب آمد و گفت: آیا شناختی این آقا را؟ قصاب گفت: نه، او چه کسی بود؟ آن شخص گفت: امیرمومنان علی علیه السلام. قصاب تا این مطلب را شنید بسیار ناراحت شد که چرا به مقام شامخ علی علیه السلام جسارت کرده است، ناراحتی او به حدی زیاد شد که بی اختیار دوید و با ناله و زاری به حضور علی علیه السلام آمد و معذرت خواهی کرد...

امیرمومنان علی علیه السلام در کوفه به بازار خرمافروشان رفت. در آن جا کنیزی گریه می کرد. از او پرسید: چرا گریه می کنی؟ گفت: صاحب من یک درهم به من داده تا خرما بخرم. آمدم و از این مرد (اشاره به خرمافروش) خرما خریدم و نزد صاحبم بردم، و او آن خرما را نپسندید و گفت: آنها را پس بده، آمده ام، اما این خرمافروش قبول نمی کند. امام علی علیه السلام به خرمافروش فرمود: ای بنده خدا! این زن، خدمت کار است و تقصیری ندارد، پولش را به او بده و خرمای خود را بگیر. مرد خرمافروش که علی علیه السلام را نمی شناخت، برخاست و با عصبانیت اعتراض کرد. مردم به او گفتند: این شخص امیرمومنان علی علیه السلام است. خرمافروش، سخت متأثر شد و رنگش پرید، و بی درنگ درهم زن را به او داد، سپس به علی علیه السلام عرض کرد:  ای امیرمومنان! از من راضی باش، معذرت می خواهم. امام علی علیه السلام فرمود: هرگاه خودت را اصلاح کنی و حقوق مردم را بپردازی، از تو خشنود خواهم بود.