عمامه گذاری امام علی (ع) در غدیر خم

رسول خدا (ص) را عمامه ای «سحاب» نام و سیاه فام بود که در ایام ویژه مانند «فتح مکه» بر سر می نهاد، و در روز اعلام جانشینی امام علی (ع) (غدیر) نهاد. در کیفیت «عمامه گذاری» امام علی (ع) در روز غدیر چنین روایت کرده اند: از «عبدالاعلی بهرانی» گوید: «رسول خدا (ص) در روز عید غدیر خم علی را فرا خواند و عمامه بر سرش نهاد و دنباله آن را به پشتش رهاند». و از امام علی (ع) گوید: «رسو ل خدا(ص) در روز عید غدیر خم عمامه ای سیاه بر سرم نهاد که دنبال آن بر دوشم بود». و در مسند طیالسی و سنن بیهقی گوید: «رسول خدا (ص) در روز غدیر خم عمامه ای بر سرم نهاد و دنباله آن را به پشتم رهاند و سپس فرمود: «خدای عزو جل در روز بدر و حنین با فرشتگانی که چنین عمامه ای داشتند یاریم نمود...». و فرمود: «این عمامه وجه تمایز میان مسلمانان و مشرکان است...». و نیز از علی (ع) روایت کنند که فرمود: «رسول خدا (ص) با دست خود عمامه اش را پیچید و دو سوی عمامه را از پشت سر و فراروی او رها کرد و سپس به او فرمود: «برگرد» و او برگشت، سپس فرمود: «رو کن » و او رو کرد، و پیامبر (ص) پس از آن رو به اصحاب خود کرد و فرمود: «تاجهای فرشتگان اینچنین است».

و از «ابن عباس» گوید: «هنگامی که رسول خدا (ص) عمامه خویش، سحاب را به علی بخشید به او فرمود: «ای علی! این عمامه ها تاج های عرب  است...». و از «عبدالله بن بشر» گوید: «رسول خدا (ص) در غدیر خم علی را فرا خواند و عمامه اش بخشید و بخشی از آن را میان دو کتف او رها کرد و فرمود: «پروردگار من در «جنگ حنین» با فرشتگانی که چنین عمامه هائی داشتند یاریم فرمود، و این وجه تمایز میان مسلمانان و مشرکان است».

منـابـع

کلیــد واژه هــا