حضرت فاطمه علیهاسلام در رستاخیز

روایت شیخ صدوق

شیخ صدوق در کتاب امالی از رسول خدا (ص) روایت نموده است: «هنگامی که روز قیامت فرا می رسد دخترم فاطمه در حالی می آید که بر یکی از ناقه های بهشتی سوار است و از دو پهلوی آن ناقه حریرهای بهشتی آویزان، مهار آن از مروارید تازه، پاهایش از زمرد سبز، دم آن از مشک ناب، دیدگانش از در و یاقوت سرخ خواهد بود. قبه ای از نور بر پشت آن ناقه نصب شده که اندرون آن از بیرون آشکار، میان آن حاوی عفو پروردگار و بیرون آن رحمت خداوند رحیم است. فاطمه تاجی از نور بر سر دارد که دارای هفتاد پایه باشد، هر پایه ای از آن به وسیله مرواریدی مرصع و نظیر ستاره ای درخشان خواهد بود. در طرف راست و چپ فاطمه هر کدام هفت هزار ملک خواهد بود.
جبرئیل که در آن هنگام مهار ناقه فاطمه را گرفته است با صدای بلند خواهد گفت: "چشمان خود را ببندید تا فاطمه دختر حضرت محمد عبور نماید." در آن روز هیچ پیغمبر و رسول و صدیق و شهیدی نیست مگر اینکه دیدگان خویشتن را می بندد تا اینکه زهرا از صحرای محشر عبور نماید. هنگامی که آن بانو به زیر عرش پروردگار می رسد، از آن ناقه فرود می آید و می گوید: "ای پروردگار! بین من و آن افرادی که در حق من ظلم نمودند و فرزندان مرا شهید کرده اند قضاوت کن." آنگاه از طرف خداوند رئوف ندا می رسد: "ای حبیبه و فرزند رسول من از من بخواه تا عطا نمایم، شفاعت کن تا من بپذیرم. به عزت و جلال خودم که امروز ظلم و ستم هیچ ستمگری از نظر من محو نخواهد شد." در همین زمان است که می گوید: "بار خدایا! فرزندان، شیعیان، دوستان، و دوستان دوستان فرزندان مرا به من ببخش!" آنگاه از طرف پروردگار جهان منادی ندا می کند: "فرزندان، شیعیان، دوستان، و دوست دوستان ذریه فاطمه کجایند؟" ایشان عموما در حالی که ملائکه رحمت پروردگار آنان را احاطه کرده باشند می آیند. سپس فاطمه جلو می رود تا ایشان را داخل بهشت می نماید.»

روایاتی از عیون

«عیون أخبار الرضا  أحمد بن أبی جعفر البیهقی عن أحمد بن علی الجرجانی عن إسماعیل بن أبی عبدالله القطان عن أحمد بن عبدالله بن عامر الطائی عن أبی أحمد بن سلیمان الطائی عن علی بن موسی الرضا عن آبائه (ع) قال قال رسول الله (ص) تحشر ابنتی فاطمة (ع) یوم القیامة و معها ثیاب مصبوغة بالدماء تتعلق بقائمة من قوائم العرش تقول یا عدل احکم بینی و بین قاتل ولدی قال علی بن أبی طالب ع قال رسول الله ص و یحکم الله لابنتی و رب الکعبة؛ در عیون اخبار الرضا از رسول خدا (ص) روایت شده است: دخترم فاطمه در حالی وارد صحرای محشر می شود که لباسهایی غرقه به خون همراه خود دارد. وی پایه عرش را می گیرد و می گوید: "ای خدای عادل و عالم! بین من و آن افرادی که فرزندان مرا کشتند، حکم کن!" به حق خدای کعبه که آن روز پروردگار عادل برای دخترم [به حق] قضاوت خواهد کرد.»
«عیون أخبار الرضا (ع) بالأسانید الثلاثة عن الرضا عن آبائه (ع) قال رسول الله (ص) تحشر ابنتی فاطمة یوم القیامة و معها ثیاب مصبوغة بالدم فتتعلق بقائمة من قوائم العرش فتقول یا عدل احکم بینی و بین قاتل ولدی قال رسول الله (ص) فیحکم لابنتی و رب الکعبة و إن الله عز و جل یغضب لغضب فاطمة و یرضی لرضاها؛ شیخ صدوق در عیون اخبار الرضا از رسول خدا (ص) روایت نموده است هنگامی که روز قیامت فرا رسد دخترم فاطمه در حالی محشور می شود که لباسهای خون آلودی با وی خواهد بود. آنگاه یکی از پایه های عرش را می گیرد و می گوید: "ای خدای عادل! بین من و قاتل فرزندانم حکم کن!" سپس پیامبر اکرم فرمود: "به حق خدای کعبه سوگند که خداوند برای دخترم [به حق] قضاوت می کند، زیرا خداوند برای غضب فاطمه غضب می نماید و با رضایت وی راضی خواهد شد."»
«عیون أخبار الرضا (ع) بالإسناد الثلاثة عن الرضا عن آبائه (ع) قال رسول الله (ص) إذا کان یوم القیامة نادی مناد یا معشر الخلائق غضوا أبصارکم حتی تجوز فاطمة بنت محمد (ص)؛ نیز در همان کتاب از رسول خدا (ص) روایت شده است که فرمود: هنگامی که روز قیامت فرا می رسد منادی ندا می دهد: ای خلایق! چشمان خود را ببندید تا فاطمه دختر محمد عبور کند.»
«صحیفة الرضا (ع) عن الرضا عن آبائه (ع) مثله ثم قال و فی روایة أخری إذا کان یوم القیامة قیل یا أهل الجمع غضوا أبصارکم تمر فاطمة بنت رسول الله (ص) فتمر و علیها ریطتان حمراوان؛ در صحیفه الرضا نیز مثل روایت پیشین نقل شده است و سپس گفته شده: در روایت دیگری آمده که رسول خدا فرمود: فاطمه در حال عبور لباسی سرخ رنگ بر تن خواهد داشت.»
«عیون أخبار الرضا (ع) بالأسانید الثلاثة عن الرضا عن آبائه (ع) قال رسول الله (ص) تحشر ابنتی فاطمة و علیها حلة الکرامة قد عجنت بماء الحیوان فینظر إلیها الخلائق فیتعجبون منها ثم تکسی أیضا من حلل الجنة ألف حلة مکتوب علی کل حلة بخط أخضر أدخلوا بنت محمد الجنة علی أحسن الصورة و أحسن الکرامة و أحسن منظر فتزف إلی الجنة کما تزف العروس و یوکل بها سبعون ألف جاریة؛ شیخ صدوق رحمه الله در عیون اخبار الرضا (ع) از رسول خدا (ص) روایت کرده است فاطمه در روز حشر در حالی محشور می شود که لباس زیبایی بر تن دارد به گونه ای که تعجب همه خلایق برانگیخته می شود. آنگاه هزار لباس دیگر بر تن می کند که بر هر کدام آنها به خط سبز نوشته شده: دختر محمد را با بهترین صورت وارد بهشت کنید! آنگاه فاطمه در حالی که هفتاد هزار ملک او را مشایعت می کنند، مانند نوعروسان وارد بهشت می شود.»

روایاتی در ثواب الاعمال

«ثواب الأعمال ماجیلویه عن محمد العطار عن الأشعری عن محمد بن الحسین عن محمد بن سنان عن بعض أصحابه عن أبی عبدالله (ع) قال قال رسول الله (ص) إذا کان یوم القیامة نصب لفاطمة (ع) قبة من نور و أقبل الحسین صلوات الله علیه رأسه فی یده فإذا رأته شهقت شهقة لا یبقی فی الجمع ملک مقرب و لا نبی مرسل و لا عبد مؤمن إلا بکی لها فیمثل الله عز و جل رجلا لها فی أحسن صورة و هو یخاصم قتلته بلا رأس فیجمع الله قتلته و المجهزین علیه و من شرک فی قتله فیقتلهم حتی أتی علی آخرهم ثم ینشرون فیقتلهم أمیرالمؤمنین (ع) ثم ینشرون فیقتلهم الحسن (ع) ثم ینشرون فیقتلهم الحسین (ع) ثم ینشرون فلا یبقی من ذریتنا أحد إلا قتلهم قتلة فعند ذلک یکشف الله الغیظ و ینسی الحزن ثم قال أبو عبدالله (ع) رحم الله شیعتنا شیعتنا و الله هم المؤمنون فقد و الله شرکونا فی المصیبة بطول الحزن و الحسرة؛ شیخ صدوق در کتاب ثواب الاعمال از رسول خدا (ص) روایت کرده است زمانی که روز قیامت فرا می رسد قبه ای از نور برای فاطمه (ع) برپا خواهد شد. امام حسین (ع) در حالی می آید که سر بریده خود را در دست گرفته باشد. وقتی چشم فاطمه زهرا به حسین (ع) بیفتد گریه و ضجه ای می کند که هیچ ملک و پیغمبر و مؤمنی در محشر نیست مگر اینکه گریان خواهد شد. در همین هنگام است که خدای توانا مرد نیک صورتی را به نظر آن بانو جلوه می دهد که با قاتلان حضرت حسین شهید مخاصمه نماید. آنگاه خداوند سبحان قاتلین امام حسین را با آن افرادی که مددکار آنان بودند و آن اشخاصی که در ریختن خون آن حضرت شرکت نمودند حاضر می کند و آن مرد تا آخرین نفر آنان را می کشد. سپس آنها را زنده می کند تا حضرت امیر (ع) برای دومین بار آنان را بکشد. نیز آنان را زنده می کند که امام حسن (ع) آنان را بکشد و سپس آنان را زنده می کند تا امام حسین (ع) آنان را به قتل برساند و همین طور همه ذریه ما. بعد از این جریان است که غضب ما و شیعیان ما فرو خواهد نشست. آنگاه حضرت صادق (ع) فرمود: خداوند شیعیان ما را رحمت کند، زیرا ایشان با غم و اندوه طولانی ما شریک می باشند.»
«ثواب الأعمال ابن المتوکل عن محمد العطار عن الأشعری عن ابن یزید عن محمد بن منصور عن رجل عن شریک یرفعه قال قال رسول الله (ص) إذا کان یوم القیامة جاءت فاطمة (ع) فی لمة من نسائها فیقال لها ادخلی الجنة فتقول لا أدخل حتی أعلم ما صنع بولدی من بعدی فیقال لها انظری فی قلب القیامة فتنظر إلی الحسین (ع) قائما و لیس علیه رأس فتصرخ صرخة و أصرخ لصراخها و تصرخ الملائکة لصراخنا فیغضب الله عز و جل لنا عند ذلک فیأمر نارا یقال لها هبهب قد أوقد علیها ألف عام حتی اسودت لا یدخلها روح أبدا و لا یخرج منها غم أبدا فیقال لها التقطی قتلة الحسین (ع) و حملة القرآن فتلتقطهم فإذا صاروا فی حوصلتها صهلت و صهلوا بها و شهقت و شهقوا بها و زفرت و زفروا بها فینطقون بألسنة ذلقة طلقة یا ربنا أوجبت لنا النار قبل عبدة الأوثان فیأتیهم الجواب عن الله عز و جل أن من علم لیس کمن لا یعلم؛ نیز در ثواب الاعمال از رسول خدا (ص) روایت شده است هنگامی که قیامت برپا می شود فاطمه زهرا در حالی وارد صحرای محشر می شود که گروهی از زنان شیعیان در اطراف آن بانو خواهند بود. و به حضرت زهرا گفته می شود "داخل بهشت شو!" وی می فرماید: "وارد بهشت نمی شوم تا بدانم بعد از من با فرزندانم چه عملی انجام داده اند." به آن حضرت می گویند: "در میان جمعیت قیامت نگاه کن." وقتی نظر می کند امام حسین (ع) را خواهد دید که با بدن بی سر ایستاده است! زهرا فریادی می زند که من به واسطه فریاد او فریاد خواهم زد و عموم ملائکه نیز به فریاد می آیند. در چنین حالی است که خداوند قهار به خاطر ما غضب می کند و آتشی را که مدت هزار سال افروخته اند تا سیاه شده و آن را هبهب می گویند و هرگز نسیمی داخل آن نشده دستور می دهد تا قاتلین امام حسین و آن افرادی را که حامل قرآن و تارک اهل بیت پیغمبر بوده اند برباید. وقتی داخل آتش شوند آتش نعره ای می زند و آنان ناله و زاری می نمایند، آتش می خروشد و آنان هم به خروش می آیند، آتش زبانه می کشد و ایشان به زبان فصیح می گویند: "پروردگارا! به چه علت آتش را قبل از بت پرستان به ما مسلط کرده ای؟!" خطاب می رسد: "کسی که از روی جهالت عملی را انجام دهد با آن کسی که بداند و عملی را انجام دهد، فرق دارد."»

خونخواهی حسین (ع)

«ثواب الأعمال ابن البرقی عن أبیه عن جده عن أبیه عن محمد بن خالد یرفعه إلی عنبسة الطائی عن أبی خیر عن علی بن أبی طالب (ع) قال قال رسول الله (ص) یمثل لفاطمة (ع) رأس الحسین (ع) متشحطا بدمه فتصیح وا ولداه وا ثمرة فؤاداه فتصعق الملائکة لصیحة فاطمة (ع) و ینادی أهل القیامة قتل الله قاتل ولدک یا فاطمة قال فیقول الله عز و جل ذلک أفعل به و بشیعته و أحبائه و أتباعه و إن فاطمة (ع) فی ذلک الیوم علی ناقة من نوق الجنة مدبجة الجنبین واضحة الخدین شهلاء العینین رأسها من الذهب المصفی و أعناقها من المسک و العنبر خطامها من الزبرجد الأخضر رحائلها در مفضض بالجوهر علی الناقة هودج غشاؤها من نور الله و حشوها من رحمة الله خطامها فرسخ من فراسخ الدنیا یحف بهودجها سبعون ألف ملک بالتسبیح و التحمید و التهلیل و التکبیر و الثناء علی رب العالمین ثم ینادی مناد من بطنان العرش یا أهل القیامة غضوا أبصارکم فهذه فاطمة بنت محمد رسول الله (ص) تمر علی الصراط فتمر فاطمة (ع) و شیعتها علی الصراط کالبرق الخاطف قال النبی (ص) و یلقی أعداءها و أعداء ذریتها فی جهنم؛ در ثواب الاعمال از رسول خدا (ص) روایت شده است هنگامی که روز قیامت فرا رسد سر مبارک و غرقه به خون امام حسین (ع) در نظر زهرا جلوه گر خواهد شد. وقتی نظر فاطمه به سر بریده امام حسین بیفتد فریاد می زند: "ای فرزند مظلوم من! ای میوه قلب محزون من!" به جهت ناله و فریاد زهراست که ملائکه مدهوش می شوند و اهل محشر عموما فریاد می زنند و می گویند: "ای فاطمه! خداوند قاتلین فرزندت حسین را بکشد!!" در این حال از طرف پروردگار ندا می رسد: "من این عمل را انجام می دهم و از قاتلین حسین و پیروان و دوستان آنان انتقام خواهم کشید." فاطمه زهرا در آن روز بر یکی از ناقه های بهشتی سوار است که پهلوهای آن به وسیله حریرهای بهشتی زینت شده، صورت آن زیبا، چشمانش شهلا، سرش از طلا، گردنش از مشک و عنبر، مهارش از زبرجد سبز، جهازش از مروارید که با جواهر زینت شده باشد، خواهد بود! بر پشت آن ناقه هودجی نصب شده که پرده اش از نور خداوند، میان آن پر از رحمت پروردگار، بلندی مهار آن به قدر یک فرسخ از فرسخهای دنیا خواهد بود. تعداد هفتاد هزار ملک اطراف هودج آن بانو را احاطه خواهند کرد که به تسبیح و تهلیل و تکبیر حضرت پروردگار مشغول خواهند بود. آنگاه از طرف خداوند رئوف منادی ندا می کند: "ای اهل قیامت! چشمان خود را ببندید تا فاطمه دختر حضرت محمد (ص) از صراط عبور نماید." پس از آن بانوی معظمه شیعیان و دوستانش مانند برق جهنده از صراط می گذرند. ولی آن حضرت دشمنان ذریه خود را به دوزخ خواهد انداخت.»
المناقب السمعانی فی الرسالة القوامیة و الزعفرانی فی فضائل الصحابة و الأشنهی فی اعتقاد أهل السنة و العکبری فی الإبانة و أحمد فی الفضائل و ابن المؤذن فی الأربعین بأسانیدهم عن الشعبی عن أبی جحیفة و عن ابن عباس و الأصبغ عن أبی أیوب و قد روی حفص بن غیاث عن القزوینی عن عطاء عن أبی هریرة کلهم عن النبی (ص) قال إذا کان یوم القیامة و وقف الخلائق بین یدی الله تعالی نادی مناد من وراء حجاب أیها الناس غضوا أبصارکم و نکسوا رءوسکم فإن فاطمة بنت محمد (ص) تجوز علی الصراط و فی حدیث أبی أیوب فتمر معها سبعون جاریة من الحور العین کالبرق اللامع.