شیخ محمود مفید اصفهانی

حاج شیخ محمود، از بزرگان حکمای متأله در قرن 14 هجری قمری. او در تهران از محضر درس آقا میرزا حسن کرمانشاهی، استفاده کرد. در اصفهان نیز همراه با دیگر بزرگان چون حاج آقا صدر کوه پائی و آقای فرزانه، از آقا میرزا مهدی آشتیانی خواستند که همانجا (اصفهان) بماند و درس را برای آنان شروع کند. حاج شیخ محمود از محضر اساتیدی چون: آقا ضیاء الدین دری، آقا بزرگ حکیم خراسانی (مشهدی)،‌ حاج ملا جواد آدینه ای،‌ سید حسن مشکان طلبی، جهانگیر خان قشقایی، میرزا سید محمد حکیم باشی، بهره ها برد. بعد از درگذشت حکیم خراسانی، این استاد بزرگ "حاج شیخ محمود مفید اصفهانی" به همراه حاج آقا صدر کوه پایی بود که در اصفهان، راه حکیم خراسانی را ادامه دادند و با فوت این دو نفر، چراغ چهار صد ساله، تقریبا خاموش شد.

از شاگردان خاص شیخ محمود
فضل الله ضیاء نور اصفهانی از شاگردان اوست و یکی دیگر از شاگردانش، میرزا سلطان حسین تابنده رضا علی شاه گنابادی است.
این حکیم بزرگ بعد از ظهر جمعه 11 شوال 1382 هـ ق از دنیا رحلت کرد و در مقبره آقا محمد بیدآبادی در تخت فولاد اصفهان به خاک سپرده شد.