میرزا حسن اصفهانی ملقب به "مولانا" فیلسوف ایرانی در قرن سیزدهم، چون پدرش چینی فروش بوده و یا چون اجدادش از مردم چین بودند، او به چینی معروف شد. میرزا حسن از شاگردان آخوند ملا علی نوری مازندرانی، همان حکیم الهی است. میرزا حسن چینی، علی الظاهر همان "میرزا حسن جیلانی" (گیلانی) بقول " گوبینو " است، و مجدالاسلام هم "میرزا حسن ورزنه" گفته است! یکی از حکماء الهیه در علوم عقلیه در مدرسه چهار باغ اصفهان بود. زمانی که استادش "ملا علی نوری" از دنیا رفت، در تدریس حکمت جانشین او شد. او در فلسفه که استادی بزرگ بود، تدریس آن را بر عهده داشت و در اصفهان، بقول اعتمادالسلطنه حکمت متعالیه را تدریس و بلکه تأسیس می فرمود.
اعتماد السلطنه می گوید: او از فلاسفه مشهور است. میرزا حسن در مدرسه چهار باغ اصفهان ساکن بود و همانجا تدریس داشت. گروهی از اهل ذوق و آنهایی که به فلسفه و شعر علاقه زیادی داشتند، با او مراوده داشتند. میرزا حسن جلوه (حکیم معروف قرن 14) از شاگردان این مرد بزرگ است. این فیلسوف الهی، در سال 1264 هـ ق، دار فانی را وادع کرد.