آغاز داشتن جهان

فرضیه اینکه اجرام سماوی آغازی نداشته باشند باطل است، زیرا در علوم طبیعی ثابت شده است که ماده در حال تغییر می باشد، نمو می کند، توسعه می یابد و نابود می شود. علوم طبیعی با دقت کافی، ابتدای وجود هر جسمی را معلوم می سازد، حتی مقدار عمر جهان را روشن می کند. دانشمندان می گویند: در کهکشان ما یک میلیون خورشید، یعنی مرکز منظومه شمسی، وجود دارد. آنها تا کنون یکصد هزار کهکشان نظیر کهکشان ما کشف کرده اند. وزن زمین ما که یک جرم کوچکی است در برابر اجرام آسمانی، 600/6 بیلیون در بیلیون تن بالغ می شود. خورشید ما 000/330 بار از زمین ما بزرگتر است در حالی که هزاران خورشید بزرگتر از آن، در میان اجرام سماوی موجود می باشند. محال است که این موجودات بزرگ خود به خود، از نیستی به هستی آمده باشند چون هیچ نقیضی خود را نمی زاید. نیستی چیزی نیست تا بتواند بزاید. علت تا موجود نباشد، معلول موجود نمی شود. پس این جهان، علتی دارد، دارای قدرت نامتناهی، علم نامتناهی و حکمت نامتناهی.

Sources

Keywords