تدبیر امور جهان از منظر قرآن

قرآن کریم تدبیر خلقت را گاهی به خداوند نسبت می دهد و گاهی به فرشتگان، گاه می فرماید:
«یدبر الامر من السماء الی الارض؛ خدا امر را از آسمان به زمین تدبیر می کند و می فرستد.» (سجده/5) و گاه می فرماید:
«فالمدبرات امرا؛ قسم به فرشتگان تدبیر کننده امر.» (نازعات/5)
گاهی قبض و دریافت نفوس انسان هایی را که می میرند به فرشتگان نسبت می دهد و گاهی به عزرائیل، گاهی وحی را به یک فرشته نسبت می دهد:
«نزل به به الروح الامین علی قلبک؛ روح الامین (جبرئیل) قرآن را بر قلب تو فرود آورد.» (شعراء/ 194-193) و گاهی آن را به ذات اقدس احدیت:
«انا نحن نزلنا علیک القرآن تنزیلا؛ ما خود قرآن را بر تو نازل کرده ایم.» (دهر/23)
این موارد گویای این معنی است که کار خداوند نظام و ترتیب دارد.

Sources

Keywords