آگاهی مؤمنان حقیقی بر اعمال انسان ها

در روز قیامت آن کسی می تواند تحمل و درک شهادت کند و سپس آن را ادا نماید که از مقربین باشد، دارای نور و علم و درایت، در آیه قرآن وارد است که: «و قل اعملوا فسیری الله عملکم و رسوله والمؤمنون و ستردون إلی' عـالم الغیب والشهـادة فینبئکم بما کنتم تعملون؛ بگو ای پیامبر، شما عمل کنید پس به طور حتم خداوند عمل شما را می بیند و رسول خدا و مؤمنین می بینند، و به طور مسلم شما به سوی خداوندی که به پنهان و آشکارا داناست باز گردانیده می شوید! و آن خداوند شما را به آنچه عمل نموده اید آگاه خواهد ساخت!» (توبه/ 105)
اعمال ما از دیدار خدا مخفی نیست؛ ولی عجیب اینست که از پیامبر و مؤمنان هم مخفی نیست. چگونه با انسان، پیامبر و مؤمنان همراه و همقدم و همزمان و هم مکانند که عمل انسان را می بینند و بر آن گواهی می دهند؟ آری مومنان واقعی به دنبال روش رسول الله و به پیروی و تبعیت از آن سنت و آئین راستین، در غیب و شهود انسان را می بینند و از اعمال او با خبرند. در روز قیامت پیامبر اکرم (ص) و مؤمنان که تحمل شهادت از مردم می کنند، و سپس که مردم را به سوی خدا می برند و خداوند به وسیله شهادت این گواهان مردم را به اعمالشان آگاه می کند، عین آگاه کردن خود خداست، تحمل و ادای شهادت رسول خدا، مؤمنین عین شهادت خود خداست.
علی بن ابراهیم قمی در تفسیرش از امام صادق (ع) روایت می کند که فرمود: «اعمال بندگان هر صبح و شامی به حضرت رسول أکرم (ص) عرضه داشته میشود، چه اعمال نیکوکاران از مردم و چه اعمال بد کرداران از آنها؛ پس هان ای مردم! در حذر باشید! و باید یکایک از شما از اینکه عمل زشت او را بر پیغمبرش عرضه دارند در شرم و حیا و خجالت فرو رود!»
عیاشی در تفسیر خود از حضرت صادق (ع) آورده است که از آن حضرت درباره تفسیر آیه: «و قل اعملوا فسیری الله عملکم و رسوله والمؤمنون» سؤال شد که مراد از مؤمنون چه کسانی هستند؟ حضرت فرمودند: «هم الأئمة؛ ایشان امامانند» (تفسیر عیاشی ج2، ص109)
اخبار وارده در این موضوع فوق حد استفاضه است و در کتب حدیث و تفسیر همه جا به چشم می خورد. تصور نکنید هر کسی شهادتین بر زبان جاری کرد و دنبال هر فسق و فجوری هم رفت، به همین نام ایمان میتواند از بواطن اعمال خبر دهد؛ مراد از مؤمنون در اینجا کسانی هستند که به مقام ایمان واقعی رسیدند، به مقام یقین نائل آمده اند، معارج و مدارج انسانیت را پیموده اند و به مقام کمال نائل آمده اند. آنان از مقربین هستند. روایات بسیاری داریم که اعمال را در هر هفته خدمت امام مهدی (عج) عرضه می دارند و حضرت نسبت به اعمال خوبی که انسان انجام داده است خوشحال میشوند و نسبت به اعمال بد محزون و غمگین می گردند. البته در مؤمنین متقی و خداشناس نیز کم و بیش از اطلاع بر غیوب و ضمایر و اسرار دیده شده است. البته نه به آن درجه ای که در امام (ع) موجود است بلکه به مراتب نازل تر و پائین تر.

Sources

Keywords