زیبایی و فصاحت در نهج البلاغه

این امتیاز نهج البلاغه برای فردی که سخن شناس باشد و زیبایی سخن را درک کند نیاز به توضیح و توصیف ندارد، اساسا زیبایی درک کردنی است نه وصف کردنی. نهج البلاغه پس از نزدیک چهارده قرن برای شنونده امروز همان لطف و حلاوت و گیرندگی و جذابیت را دارد که برای مردم آن روز داشته است، تأثیر و نفوذ سخن علی (ع) در دلها و در برانگیختن اعجاب ها که از زمان خود آن حضرت، تا امروز با این همه تحولات و تغییراتی که در فکرها و ذوق ها پیدا شده، ادامه دارد، خود معاویه بن ابی سفیان که سرسخت ترین دشمنان وی بود به زیبایی و فصاحت خارق العاده سخن او معترف بود.
محقن بن ابی محقن به علی (ع) پشت می کند و به معاویه رو می آورد و برای این که دل معاویه را که از کینه علی (ع) می جوشد خرسند سازد گفت: از نزد بی زبانترین مردم به نزد تو آمدم. آنچنان این چاپلوسی مشمئزکننده بود که خود معاویه او را ادب کرد. گفت: وای بر تو! علی بی زبانترین افراد است؟! قریش پیش از علی از فصاحت آگاهی نداشت، علی به قریش درس فصاحت آموخت.

Sources

Keywords