اوصاف حوریان بهشتی از نظر آیات و روایات

در قرآن مجید آنچه درباره انس با حورالعین آمده و ذکر شده از همه جالبتر است. و شاید علتش این باشد که انسان بیشتر به انس و گفتگو و مسامره میل دارد تا به خوردن و آشامیدن. در «تفسیر عیاشی» از جمیل بن دراج از حضرت صادق (ع) آورده است که: «إن أهل الجنه ما یتلذذون بشیء فی الجنه أشهی عندهم من النکاح، لا طعام و لا شراب؛ اهل بهشت در بهشت از هیچ چیز مانند نکاح لذت نمی برند، نه غذا خوردن و نه آشامیدن» («بحار الانوار» طبع حروفی، ج 8، ص 139). و معلوم است که حورالعین موجب انس، و رفع غربت، و ائتلاف و استیناس است به همین خاطر داریم که: «کذلک و زوجنـاهم بحور عین؛ همچنین است ای پیامبر که ما متقین را با حورالعین تزویج می نمائیم» (دخان/54).
حور جمع حوراء است، و حوراء زن سیاه چشم را گویند که سیاهیش بسیار، و سپیدی آن نیز شدید باشد. و عین جمع عیناء است، و آن زن سیاه چشمی است که سیاهی چشمش در عین حال درشت باشد، و بنابراین معنای عیناء زن درشت چشم و مشکین چشم است. و حور العین زنانی را گویند که چشمهایشان سیاه و درشت، و سیاهی چشم در سپیدی آن خوش و نمایان باشد، یعنی سیاهیش شدید و سپیدیش نیز شدید باشد. و در سوره واقعه داریم :«و حور عین * کأمثـال اللؤلوء المکنون؛ برای بهشتیان حور العین هستند که آنان مانند لؤلؤی می باشند که در صدف خود باقی است و هنوز دست نخورده است» (الواقعه/22و23).
خداوند در سوره الرحمن آیات 72 تا 75 می فرماید: «حور مقصورات فی الخیام* فبأی آلاء ربکما تکذبان* لم یطمثهن إنس قبلهم و لا جان*فبأی آلاء ربکما تکذبان؛ و در آن باغهاى بهشتى زنانى هستند نیکو خلق و زیبا. پس کدامین نعمتهاى پروردگارتان را انکار مى کنید؟ حوریانى که در خیمه هاى بهشتى مستورند. پس کدامین نعمتهاى پروردگارتان را انکار مى کنید؟ زنانى که هیچ انس و جن قبلا با آنها تماس نگرفته (و دوشیزه اند). پس کدامین نعمتهاى پروردگارتان را انکار مى کنید؟» (الرحمن/72تا75)
در ادامه توصیف این زنان بهشتى اضافه مى کند: "آنها حوریانى هستند که در خیمه هاى بهشتى مستورند. "حور" جمع "حوراء" و "احور" به کسى مى گویند که سیاهى چشمش کاملا مشکى و سفیدى آن کاملا شفاف است، و گاه به زنان سفید چهره نیز اطلاق شده است. تعبیر به "مقصورات" اشاره به این است که آنها تنها تعلق به همسرانشان دارند و از دیگران مستور و پنهانند. "خیام" جمع "خیمه" است، ولى به طورى که در روایات اسلامى آمده خیمه هاى بهشتى شباهتى به خیمه هاى این جهان ندارند، از نظر گستردگى و وسعت و زیبایى. این نکته نیز قابل توجه است که "خیمه" طبق آنچه علماى لغت و بعضى از مفسران گفته اند تنها به معنى خیمه هاى پارچه اى که در میان ما معروف است نمى باشد، بلکه به خانه هاى چوبى و یا حتى هر خانه مدورى کلمه "خیمه" اطلاق مى شود، و گاه گفته شده "خیمه" عبارت است از هر خانه اى که از سنگ و مانند ساخته نشده است. و بار دیگر همان سؤال پر معنى را تکرار کرده مى گوید: "کدامین نعمت از نعمتهاى پروردگارتان را انکار مى کنید؟"

Sources

Keywords