انواع فنون ادبی

در اصطلاح روزگار اخیر، «فنون ادبی» غیر از علوم ادبی است. فنون ادبی به رشته هایی گفته می شود، محدودتر و تخصصی تر. بی گمان کسی که با ادبیات سروکار دارد، و کاری عرضه می کند که به گونه ای با ادبیات پیوسته است: شعر، تالیف، ترجمه، نمایشنامه و...باید فن خویش را پیدا کند و اطلاعات لازم آن فن و تخصص در آن را به دست آورد، تا کار او دارای ارزش باشد.

فنون ادبی
شماری از فنون ادبی بدین قرار است: (برخی از فنونی را که یاد می شود، نویسنده این سطور، جدا کرده و عنوان داده است)
1- فن خطابه
2- فن شعر
3- فن نقد
4- فن داستان نویسی
5- فن مقاله نویسی
6- فن شرح حال نویسی
7- فن روزنامه نویسی
8- فن کتاب نویسی تالیفی
9- فن کتاب نویسی تصنیفی
10- فن کتاب نویسی گزینشی(گزیده نویسی)
11- فن کتاب نویسی استدراکی
12- فن ترجمه
13- فن نمایشنامه نویسی
14- فن فیلمنامه نویسی
15- فن سفرنامه نویسی
16- فن تحقیق متون
17- فن تحقیق تاریخی
18- فن تلخیص
19- فن فهرست نویسی آماری
20- فن فهرست نویسی توصیفی
پیداست که بسیاری از این فنون خود دارای رشته هایی دیگر است، مثلا در فن خطابه:
فن خطابه سیاسی
فن خطابه اخلاقی (وعظ)
فن خطابه حماسی و...
و در فن داستان نویسی:
فن داستان نویسی کوتاه
فن داستان نویسی شبه کوتاه
فن رمان نویسی (داستان بلند)
و در فن شرح حال نویسی:
شرح حال نویسی برای دیگران
شرح حال نویسی شخصی
شرح حال نویسی تاریخی
شرح حال نویسی تحلیلی
و در فن نقد:
فن نقد کتاب
فن نقد مقاله
فن نقد شعر
فن نقد نثر
فن نقد فیلم
فن نقد نمایشنامه
فن نقد ترجمه
فن نقد تحقیق متن
فن تقد تلخیص
فن نقد تحشیه
اما در شعر، می دانیم که این رشته دارای تقسیمات اصلی و فرعی بسیار است و دارای فنون متعدد:
فن غزل
فن وصف
فن فخر
فن حماسه
فن مدح
فن هجاء
فن رثاء
فن شعرسیاسی
فن شعر اخلاقی
و فن ترانه سرایی (ترانه عشقی، ترانه ملی، ترانه انقلابی و.....)