قرآن کریم لغت "ادهان" را به کار برده است که معمولا در عرف امروز "مداهنه" به کار برده می شود. ادهان یعنی روغن مالی، در اصطلاح امروز فارسی زبانان، "شیره مالی" یا "ماست مالی" گفته می شود. این تعبیر معمولا در موردی به کار برده می شود که یک امری به جای اینکه به طور جدی اجرا شود، به صورت سازی بدون حفظ محتویات قناعت می شود. قرآن می فرماید که کفار دوست دارند که تو اهل مداهنه می بودی تا مداهنه می کردند، مثلا صورت توحید، صورت برادری و برابری، صورت ممنوعیت ربا محفوظ می بود، اما حقیقت و محتوا، نه. خلاصه اینکه دوست داشتند تو اهل مصانعه بودی و نیستی. پس سمبل کردن، به صورت سازی قناعت کردن مصانعه است. گفتیم رفیق بازی، ملاحظه دوستان، فرزندان، خویشاوندان و مریدان را در اجرای امر خدا دخالت دادن مصانعه است.