تحریف شخصیت امام سجاد در بین ایرانیان

مطلب دیگری که مخصوص ما ایرانی هاست اینست که به امام چهارم (ع) می گوییم امام زین العابدین بیمار! غیر از زبان فارسی در هیچ زبان دیگری کلمه بیمار را دنبال اسم امام زین العابدین (ع) نمی بینیم. در زبان عربی چنین کلمه ای نیست. ایشان القاب زیادی دارند، السجاد یکی از القابشان است، ذوالثفنات یکی از القابشان است.
آیا شما کتابی در دنیا پیدا می کنید که لقبی به زبان عربی به امام داده باشند که مفهوم بیمار را برساند؟! امام زین العابدین (ع) تنها در ایام حادثه عاشورا بیمار بودند (شاید تقدیر الهی بود برای اینکه باید امام زنده می ماند و نسل امام حسین (ع) از این طریق محفوظ می شد) و همان بیماری سبب نجات ایشان شد. چند بار تصمیم گرفتند امام (ع) را بکشند، اما چون بیماری او شدید بود، گفتند: چرا او را بکشیم؟ او دارد می میرد. (بحارالانوار، ج 45، ص 61 و اعلام الوری، ص 246 و ارشاد شیخ مفید، ص 242)
در دنیا چه کسی هست که در عمرش بیمار نشده باشد؟ در غیر این چند روز ببینید آیا یک جا نوشته اند که امام زین العابدین (ع) بیمار بود؟! ولی ما امام زین العابدین (ع) را به صورت یک بیمار مریض زرد رنگ تب داری که همیشه عصا به دستش است و کمر خم کرده و راه می رود و آه می کشد، ترسیم کرده ایم! همین دروغ، همین تحریف سبب شده است که بسیاری از اشخاص آه بکشند، ناله بکنند، خودشان را به موش مردگی بزنند تا مردم آنها را احترام کنند و بگویند آقا را ببینید درست مانند امام زین العابدین (ع) بیمار است! این تحریف است. امام زین العابدین (ع) با امام حسین (ع) و با امام باقر (ع) از نظر مزاج و بنیه هیچ فرقی نداشته است. امام (ع) بعد از حادثه کربلا چهل سال زنده بود. مانند همه سالم بود، با امام صادق (ع) فرقی نداشته، چرا بگوئیم امام زین العابدین بیمار؟!*
پاورقی:
خدا رحمت کند مرحوم آیتی رضوان الله علیه را که گوهر گران بهایی بود و از دست ما رفت. این مرد بزرگ در پنج، شش سال پیش در جلسه ای از انجمن ماهانه دینی، راجع به راه و رسم تبلیغ بحث کرد که در جلد دوم گفتار ما چاپ شده است. در آنجا همین موضوع را ایشان طرح کرد. گفت این چه حرفی است که ما به امام زین العابدین (ع) نسبت بیماری می دهیم؟! یک لقب به امام داده ایم که هر کس بشنود خیال می کند امام در تمام عمر بیمار بوده است.
بعد قضیه جالبی را نقل کرد، گفت: همین چندی پیش یکی از مجلات را می خواندم که در آن، نویسنده مقاله ای از وضع دولت و کارمندان دولت انتقاد کرده بود که اغلب کارمندان دولت و متصدیان امور یا افراد بی عرضه ای هستند یا افراد ناپاکی. یا عرضه دارند و ناپاکند، یا پاکند و بی عرضه.
عین عبارت را ایشان نقل کردند که نوشته بود: اغلب متصدیان امور یا شمرند یا امام زین العابدین بیمار! و حال آنکه ما نیازمندیم به افرادی که حضرت عباس باشند و کاربر! یعنی شمر کاربر بود ولی ناپاک، امام زین العابدین بیمار آدم پاکی بود ولی متأسفانه کاربر نبود، (العیاذ بالله) عرضه و لیاقتی نداشت! حضرت عباس هم پاک بود و هم کاربر. خوب ببینید! همین یک جریان کوچک چقدر انحراف به وجود می آورد.