تعالیم فطری اسلام، راه وصول به کمال و سعادت

دین اسلام دینی است جهانی و همیشگی و یک سلسله امور اعتقادی و مقررات اخلاقی و عملی است که به کار بستن آن ها سعادت و نیکبختی انسان را در دنیا و آخرت تأمین می کند. مقررات دین اسلام که از جانب آفریدگار جهان فرستاده شده طوری است که هر فردی از افراد بشر و هر جامعه ای از جامعه های انسانی که آن ها را به کار بندد، بهترین شرایط زندگی و مترقی ترین کمال انسانی برایش فراهم خواهد شد.
دین اسلام آثار نیکوی خود را به طور مساوی به همه کس و هر جامعه ای می بخشد و بزرگ و کوچک، دانا و نادان، مرد و زن، سفید پوست و سیاه پوست، شرقی و غربی، بدون تفاوت می توانند از فواید و مزایای این آیین پاک برخوردار شوند و نیازمندی های خود را به نحو احسن و اکمل رفع نمایند، زیرا دین اسلام، معارف و مقررات خود را روی پایه آفرینش گذاشته و نیازمندی های انسان را منظور داشته، به رفع آن ها می پردازد و فطرت و ساختمان انسان نیز در همه افراد مختلف و نژادهای متفاوت و زمان ها یکسان است، زیرا بدیهی است که جامعه انسانی -از خاور گرفته تا باختر- یک خانواده نوعی است، یعنی همه، نوع انسانند و بزرگ و کوچک، مرد (و) زن، دانا و نادان، سفید پوست و سیاه پوست آن، اعضا و افراد این خانواده هستند و در اصول و ارکان ساختمان انسانی شریکند و نیازمندی های افراد مختلف و نژادهای متفاوت، مشابه است و آیندگان بشر نیز فرزندان و زادگان همین خانواده اند و قطعا وارث حوایج و نیازمندی های اینان می باشند. در نتیجه، اسلام آیینی است که به رفع نیازمندی های واقعی و فطری انسان می پردازد و برای همه، کافی و برای همیشه، زنده خواهد بود.
به همین سبب، خدای متعال، اسلام را دین فطری می نامد و مردم را به زنده نگاه داشتن فطرت انسانی دعوت می نماید و بزرگان دین فرموده اند: اسلام دینی است آسان که به انسان سخت گیری نمی کند». خدای متعال با این که دین اسلام را روی اساس فطرت بنا نهاده است و در نتیجه، کلیات آن برای همگان قابل فهم و ادراک می باشد، ریشه ها و پایه های اصلی معارف و مقررات آن را در کتاب آسمانی به پیغمبر گرامی خود حضرت محمد (ص) نازل و بیان فرموده است و آن کتاب آسمانی، قرآن کریم می باشد.