کیفر برخی از گناهان در روایات

کیفر فریب و نیرنگ 
محمدبن عقبه -بى آنکه از تمام راویان پیش از خود نام ببرد- از قول محمدبن حسن بن على بن ابیطالب (ع) نقل کرده است که رسول خدا (ص) فرمود: (چه آنکه با مردم) مکر (کند) و (چه آنکه خلق را) فریب (دهد) -هر دو- در آتشند.

کیفر خونریزى و میخوارگى و سخن چینى
1- على بن غالب بصرى، از قول مردى نقل کرده است که امام صادق (ع) فرمود: سه کس اند که وارد بهشت نمى گردند: خونریز، و میخوار، و سخن چین.
2- زیدبن على، از پدر بزرگوارش امام زین العابدین (ع)، و آن حضرت از پدر گرامیشان امام حسین (ع) روایت کرده اند که امیر مؤمنان على (ع) فرمود: بهشت بر سه کس حرام است: سخن چین، و قاتل و میخواره.
3- على بن جعفر، از برادر بزرگوارش حضرت موسى بن جعفر (ع) روایت کرده است که فرمود: بهشت بر سه تن حرام شده است، سخن چین، و میخواره و دیوث که به فسق و فجور آلوده است.

کیفر تعصب بیجا
1- درست بن ابى منصور واسطى از امام صادق (ع) روایت کرده است که فرمود: کسى که (بیجا) تعصب بورزد یا اینکه (بی مورد) در حق او تعصب نشان دهند (و او بدین کار گردن نهد) رشته اسلام را از گردن (باور) خود گشوده است.
2- عبدالله بن ابى یعفور، از امام صادق (ع) روایت کرده است که: هر کس تعصب (بیجا) بورزد یا (دیگران) نسبت به او از خود تعصب نشان دهند، (با دست خود) رشته اسلام را از گردن (اعتقاد) خود باز کرده است.
3- و به همین سند، محمدبن مسلم روایت کرده است که امام صادق (ع) فرمود: هر کس (بى مورد) تعصب بورزد، خداوند نوارى از آتش (پیشانى بند آتشین) بر سر او خواهد بست.
4- عمرکى -بى آنکه از راویان پیش از خود نام ببرد- از امام معصوم روایت کرده است که: خداوند، کسى را که تعصب (بیجا) ورزد -در روز قیامت- با اعراب زمان جاهلیت محشور مى کند.
5- سکونى، از امام صادق (ع) و آن حضرت از پدران بزرگوارش روایت کرده است که رسول خدا (ص) فرمود: هر بنده اى که در دلش به اندازه یک خردل تعصب (بیجا) و تکبر باشد، در روز قیامت با اعراب زمان جاهلیت (از خاک) برانگیخته مى شود.

کیفر گردنکشان متکبر
1- «عن العلاء بن الفضل عن أبی عبد الله ع قال قال أبو جعفر ع العز رداء الله و الکبریاء إزاره فمن تناول شیئا منه أکبه الله فی جهنم؛ علاءبن فضیل از امام صادق (ع) روایت کرده است که پدر بزرگوارش امام باقر (ع) فرمود: عزت و جلال (به منزله) لباس بیرونى، و کرامندى (به منزله) جامه زیرین حضرت ربوبى است (این صفات از آن ذات احدیت است و بس)، و هر کسى به یکى از آن دو دستیازى کند، خداوند او را (در روز قیامت) در آتش دوزخ در افکند».
2- «عن أبی جمیلة المرادی عن أبی عبد الله ع قال الکبریاء رداء الله فمن نازعه شیئا من ذلک کبه الله فی النار؛ ابوجمیله مرادى از امام صادق (ع) روایت کرده است که: کرامندى و بزرگوارى جامه اى است که زیبنده خداست، و اگر کسى بخواهد در این صفت با خدا (انباز شود و) با او از در ستیزه درآید، خداوند او را در آتش خواهد افکند».
3- «عن حسین بن مختار عن أبی عبد الله ع قال ثلاثة لا ینظر الله عز و جل إلیهم الثانی عطفه و المسبل إزاره خیلاء و المنفق سلعته بالأیمان إن الکبریاء لله رب العالمین؛ حسین بن مختار از امام صادق (ع) روایت کرده است که فرمود: خداوند نظر رحمت خود را از سه کس دریغ فرماید: اول آن که از سر کبر، خودخواهى و خودفروشى کند؛ دوم آن که با پوشیدن لباس بلند و کشیدن آن به زمین، به دیگران فخر فروشد و تکبر ورزد؛ سوم آن که در رواج و فروش کالاى خود از سوگند به دروغ بهره برد. و اضافه فرمود: براستى که بزرگوارى و کرامندى از آن خداى جهانیان است»
4- «عن زرارة بن أعین عن أبی جعفر و أبی عبد الله ع قال لا یدخل الجنة من فی قلبه مثقال ذرة من کبر؛ زراره بن اعین از امام محمدباقر (ع) و امام صادق (ع) روایت کرده است: آن که در دلش ذره اى از کبر و خودخواهى باشد، به بهشت نمى رود».
5- «عن عبد الله بن طلحة عن أبی عبد الله ع قال لا یدخل الجنة عبد فی قلبه مثقال ذرة من خردل من کبر و لا یدخل النار عبد فی قلبه مثقال حبة من خردل* من إیمان قلت جعلت فداک إن الرجل لیلبس الثوب و یرکب الدابة فیکاد یعرف من نفسه الکبر قال لیس ذلک بکبر إنما الکبر إنکار الحق و الإیمان إقرار بالحق؛ عبدالله بن طلحه از امام صادق (ع) روایت کرده است که فرمود: کسى که به اندازه خردلى از کبر در دل او باشد، وارد بهشت نخواهد شد، و آن که به قدر خردلى، از ایمان در دل خود داشته باشد، به دوزخ نخواهد رفت. راوى مى گوید عرض کردم: فدایت گردم! گاهى اتفاق مى افتد که چون انسان لباس (نو) مى پوشد و بر مرکب سوار مى شود، نوعى احساس خودبزرگ بینى و بزرگى به او دست مى دهد، آیا به نظر شما منشأ این (حالت) از کبر است؟ فرمود: نه! این گونه حالت، کبر نیست، بلکه مراد از کبر، انکار کردن حق است (و خود را به ناحق به جاى حق قرار دادن)، همان گونه که ایمان، اقرار کردن به حق مى باشد».
6- «عن سعد بن طریف عن أبی جعفر ع قال الکبر مطایا النار؛ و به همین سند، سعدبن طریف از امام محمدباقر (ع) روایت کرده است که فرمود: کبر (از آن) مرکبهایى است که (سوار خود را) به سوى آتش (دوزخ) مى برد، یا: کبر، از مرکبهاى آتشین دوزخ است».
7- «عن أبی بکر عن أبی عبد الله ع قال إن فی جهنم لواد [لوادیا للمتکبرین یقال له سقر شکا إلى الله شدة حره و سأله أن یأذن له أن یتنفس فأحرق جهنم؛ ابی بکر از امام صادق (ع) روایت کرده است که فرمود: در جهنم، دره اى (وادیى) وجود دارد که ویژه افراد متکبر و خودخواه است و به آن سقر مى گویند، این دره (وادى) از شدت حرارتى که داشت به خدا شکوه کرد و از خدا خواست که به او اجازه دهد تا یک نفس (راحتى) بکشد، این اجازه به او داده شد و جهنم در اثر نفس کشیدن او (چنان) برافروخت که سوخت!».
8- «عن أبی عبد الله بن القاسم رفعه قال قال رسول الله ص یحشر المتکبرون یوم القیامة فی خلق الذر فی صورة الناس یوطئون حتى یفرغ الله عز و جل من حساب خلقه ثم یسلک بهم یوطئون نارا لا بنار یسقون من طینة الخبال من عصارة أهل النار؛ عبدالله بن قاسم -بى آنکه از راویان پیش از خود نام ببرد- روایت کرده است که رسول خدا (ص) فرمود: در روز قیامت متکبران به شکل انسان ولى در کوچکى و خردى چون مور، محشور مى شوند، و (آنقدر) در زیر پاى آفریده هاى خداوند، (چون مور) پایمال مى گردند تا خداوند از (کار) حساب بندگان خود آسوده بشود، سپس آنان را به جانب آتش (دوزخ) مى برند، (آنهم) چه آتشى؟! و از کثافات و گدازه هاى سیال و متعفن اعماق جهنم (طینت خبال) به آنان مى چشانند».
9- «قال رسول الله ص أکثر أهل جهنم المتکبرون؛ و به همین سند، از رسول خدا (ص) روایت کرده است که فرمود: بیشتر دوزخیان، از متکبران و خودخواهانند».
10- «عن داود بن فرقد عن أخیه قال سمعت أبا عبد الله ع یقول إن المتکبرین یجعلون فی صورة الذر یتوطأ بهم الناس حتى یفرغ الله من الحساب؛ و به همین سند، داودبن فرقد از قول برادرش روایت کرده است که امام صادق (ع) فرمود: در روز قیامت افراد متکبر، به هیئت مور (مورچه) درآیند و (آنقدر) در زیر پاى آفریده هاى خداوند لگدکوب و پایمال مى گردند تا خداوند از حساب (سایر بندگان خود) فراغت یابد».
11- «عن عمرو بن جمیع عن أبی عبد الله ع قال الجبارون أبعد الناس من الله یوم القیامة؛ و به همین سند، عمروبن جمیع، از امام صادق (ع) روایت کرده است که در روز قیامت ستمگران خود خواه و سرکش دورترین مردم از (درگاه و مغفرت) الهى هستند».
12- «عن أبی حمزة عن أبی جعفر ع قال قال رسول الله ص ثلاثة لا یکلمهم الله عز و جل یوم القیامة و لا ینظر إلیهم... و لا یزکیهم و لهم عذاب ألیم شیخ زان و ملک جبار و مقل مختال؛ و به همین سند، ابوحمزه ثمالى از امام محمدباقر (ع) روایت کرده است که رسول خدا (ص) فرمود: سه گروهند که خداوند در روز قیامت با آنان سخن نمى گوید و نظر رحمت خود را از آنان دریغ مى دارد و از (آلایش) گناهانشان پاک نمى سازد، و عذاب دردناکى براى آنها در نظر گرفته شده است: پیر سالخورده زناکار، و پادشاه ستمگر و جبار، و مستمند مغرور نخوت شعار».

منـابـع

کلیــد واژه هــا