حکیمه بنت موسی کاظم علیه السلام

«حکیمه» دختر امام موسی کاظم (ع) و از زنان برجسته شیعه در قرن دوم و سوم هجری قمری است. او در مدینه می زیست و در همین شهر درگذشت.

شخصیت و موقعیت
این بانو فقیه، محدث، سخی و پرهیزکار و از اصحاب امام کاظم، امام رضا و امام جواد (ع) است.
از روایت وارده معلوم می شود که این بانو در نزد امام رضا (ع) ارج و قرب خاصی داشته است. امام رضا (ع) به این بانو دستور داد تا کنار خیزران (مادر امام نهم) در هنگام میلاد فرزندش باشد.

ماجرای ولادت امام جواد (ع)
حکیمه، دختر موسی بن جعفر (ع) گفت: هنگامی که خیزران می خواست ابوجعفر جواد (ع) را به دنیا بیاورد، امام رضا (ع) مرا طلب کرد و فرمود: «ای حکیمه! اکنون فرزندم متولد خواهد شد. شما نزد خیزران بروید و به او کمک کنید.»
امام (ع) فرمودند: «او را با قابله وارد اطاقی کنید، چراغی در آن جا بگذارید و در اطاق را هم مسدود کنید.»
می گوید: ما وارد اطاق شدیم، هنگامی که نزدیک تولد کودک شد، چراغها خاموش گردید و در این حال طشتی هم مقابل او قرار داشت. من از خاموش شدن چراغ اندوهگین شدم و در این هنگام ابوجعفر در طشت قرار گرفت و یک پرده نازکی مانند پارچه او را به خود گرفته بود. در اینجا نوری از او بلند شد و اطاق را روشن کرد. من او را دیدم و برداشتم و در دامن خود نهادم و آن پرده را از او دور کردم.
بعد از این امام رضا (ع) آمدند و در را باز کردند، در حالی که ما فارغ شده بودیم. امام (ع) او را گرفتند و در گهواره گذاشتند و به من فرمودند: «ای حکیمه! از او مواظبت کنید و در کنار گهواره او قرار گیرید.»