حسن بن محمد قمى

«حسن بن محمد بن بابای قمی» از دشمنان امام هادی و امام حسن عسکری (ع) و از دروغپردازان مشهور بود. او از راه حق منحرف و از دین خارج شد، به اندازه ای که نسبت خداوندی به امام عسکری (ع) می داد و ادعا می کرد که پیامبری است که از طرف امام (ع) برانگیخته شده است. او بارها به امام (ع) جسارت کرد و با بدعت هایش، حضرت را آزار می داد.
عبیدی نقل کرده است که «حضرت امام عسکری (ع) نامه ای برایم نوشت که در آن آمده بود: من از فهری و حسن بن محمد قمی به خداوند پناه می برم و از آنان بیزاری می جویم و تو و جمیع موالیان خود را از آنان بر حذر می دارم و آنان را لعنت می کنم. لعنت خدا بر آنان باد (که نام ما را دکان گدائی خود ساخته اند) که به فتنه انگیزی مشغول بوده و مردم را نسبت به ما بدبین می کنند و ما را آزار می دهند. خدا آنان را بیازارد و آنان را اسیر فتنه خود کند. ابن بابا می پندارد من او را به پیامبری برانگیخته ام و او باب (علم) است. لعنت خدا بر او باد. شیطان او را فریفته و گمراه کرده است؛ خداوند هر کسی را که سخنان او را می پذیرد لعنت کند. ای محمد! اگر بتوانی سرش را به سنگ بکوبی، دریغ مکن که او مرا را آزار داده است. خداوند او را در دنیا و آخرت بیازارد.»