نصربن قابوس

از اصحاب حضرت امام جعفر صادق و امام موسی کاظم و امام رضا (امامان 6 و 7 و 8) (ع)، راوی و فقیه موثق شیعه. البته شیخ مفید او را صحابه خاص امام هفتم (ع) می داند.
از قبیله «لخمی» و اهل کوفه بود. ممکن بود نامش در بعضی کتابها به گونه "نضر" هم آمده باشد که ظاهرا صحیح نیست. او را بسیار جلیل القدر، متقی، خیر، فاضل و عالم و اهل زهد و ورع می دانند.
بنابر قول مورخینی چون شیخ طوسی وی مدت بیست سال وکیل امام جعفر صادق (ع) بود و کسی نمی دانست. از سه امام (6 و 7 و 8) روایت کرده که از آن جمله نصر بر امامت حضرت رضا (ع) را روایت آورده است.
شیخ کشی حدیثی را از او نقل می کند که گفت: «در منزل حضرت موسی بن جعفر (ع) بودم حضرت دستم را گفتند و بردند بر درب اطاقی ایستادند و در را باز کردند. دیدم در آن جا فرزندشان علی بن موسی (ع) است و در دستش یک کتابی که مطالعه می کند.
ایشان فرمودند: "او را می شناسی؟"
گفتم: "بله، او پسر شما علی است."
گفتند: "می دانی آن چه کتابی است؟"
گفتم: "خیر."
آن حضرت فرمود: "این کتاب جفر است که فقط آن را پیامبر یا وصی پیغمبر مطالعه و نظر به آن می کند."»
راوی این حدیث (حسن بن موسی) گوید: «قسم به جان خودم که برای نصر تا موقع وفات حضرت ابوالحسن (ع) هیچ گونه شک و تردیدی درباره امامت دیده نشد.»
روایت دیگری از اوست که می گوید: روزی خدمت موسی بن جعفر (ع) عرض کردم که «من از پدر شما پرسیدم امام بعد شما کیست؟ آن حضرت شما را معرفی کردند. پس وقتی ایشان از دنیا رفتند مردم به سمت چپ و راست دور شدند ولی من و دوستانم امامت را در تو دیدیم حالا می خواهم بدانم که امام بعد از شما کیست؟» موسی بن جعفر (ع) جواب فرمودند: «پسرم علی (ع).»
این حدیث دلالت می کند بر درجه والای عقل و درایت او و اینکه چقدر بر امور دینش اهتمام داشته است.