دیدگاه فلسفه اخوان الصفا درباره مهدویت

فیلسوفان اخوان الصفا در فلسفه خویش، به اهمیت امر مهدی (ع) توجه کرده اند، و با بیانی زیبا، مسئله غیبت و ظهور را، و مسئله مهدویت را، شرح داده اند: اخوان الصفا معتقد به مهدی هستند، و معتقدند که او باز می گردد، تا زمین را پر از عدل و داد کند، بعد از آنکه پر از جور و ظلم شده باشد. و مردم را از عبودیت می رهاند. و دعوت اخوان را آشکار می کند، و جمع پراکنده ایشان را گرد می آورد. و بدینگونه با ظهور آن نفس زکیه (جان پاک)، هر حقی به صاحبش باز می گردد... می گویند: امام در میان مردم است، جز اینکه برای امامان دو دور وجود دارد: دور کشف، و دور ستر.
در دوره کشف، امامان در میان مردم ظاهر باشند، و در دوره ستر غیر ظاهر. و این امر، از روی ترس نیست. و اما دوستان ایشان، جای امامان غایب را بدانند، و هرگاه اراده کنند نزد آنان رود. و اگر چنین نباشد، زمانه از امام که حجت خداست بر خلق خالی خواهد ماند، و حال آنکه خداوند، هیچگاه خلق را بی حجت نگذارد، و رشته ای را در میان او و مردم کشیده شده است قطع نکند. امامان میخهای زمینند، و -چه در دوره کشف و چه در دوره ستر- خلفای حقیقی خدا هستند. در دوره کشف، قدرت و تصرفشان در ابدان و اجسام ظاهر گردد، و در دوره ستر، اثرشان در جانها و خردها و صاحبان مملکت ارضی و خلافت جسمانی جاری باشد.. هرکس بمیرد، و امام زمان خود را نشناسد، چون مردم عصر جاهلیت (یعنی بی هیچ دینی)، مرده است. نیز هرکس بمیرد دور گردن او بیعت امام نباشد، چون مردم عصر جاهلیت مرده است (تاریخ فلسفه در جهان اسلامی، صفحه 207-208).