معنی لغوی وحی

آنچه انبیاء دریافت می کنند یک نوع معانی ای است که قبلا در میان مردم وجود نداشته که لفظ داشته باشد. لفظ جدید وضع کردن هم که این درد را دوا نمی کند چون لفظ جدید را میان دو نفر باید وضع کرد که هر دو با معنی آشنا باشند. ناچار از همان الفاظ متداول، نزدیکترین الفاظ را برای این معنی انتخاب می کنند. ما اگر بخواهیم به آن معنی نزدیک شویم -ما هم که به آن معنی مستقیما آشنایی نداریم- باید ببینیم از مجموع مواردی که به کار برده اند چه درک می کنیم و چه می فهمیم. در لغت، معنی «وحی» هر القاء محرمانه و مخفیانه و پنهان را می گویند، القاء مرموز، مثل اینکه اگر یک نفر به یک نفر دیگر به صورت نجوا و مخفی که کسی نفهمد مطلبی را القاء کند، این را در عرف مثلا می گفته اند وحی. پس، از معنی لغوی، آن مقداری که در اینجا منظور هست همین جنبه مخفی بودن و مرموز بودنش است نسبت به افهام سایر مردم.