اصطلاح فر در منابع زرتشتی

آقای دکتر معین در کتاب مزدیسنا و ادب پارسی درباره فر ایزدی می گوید: طبق مندرجات زامیادیشت، فر فروغی است ایزدی، به دل هر که بتابد از همگان برتری یابد، از پرتو این فروغ است: که شخص به پادشاهی رسد، شایسته تاج و تخت گردد، آسایش گستر و دادگر شود و همواره کامیاب و پیروزمند باشد، و نیز از نیروی این نور است که کسی در کمالات نفسانی و روحانی کامل گردد و از سوی خداوند به پیامبری برگزیده شود.
در صفحه 420 می گویند: طبق مندرجات اوستا (زامیادیشت، بندهای 33 و 40) فر را به صورت مرغ و عقاب تصور می کردند و در داستانی نقل می کند که چگونه فر ایزدی را در شکل یک بره به دنبال اردشیر می دواندند.