خیبر

خیبر سرزمینی است در هشت منزلی مدینه و در راه سوریه. این سرزمین در زمان پیامبر اکرم (ص) دارای هفت قلعه به شرح زیر بود:
1. حصن ناعم
2. حصن تموص یا حصن ابی الحقیق
3. حصن السلالم
4. حصن الشق
5. حصن النطاه
6. حصن الوطیح
7. حصن الکتیبه

این قلعه ها در سال هفتم هجری در جنگ خیبر به دست امام علی (ع) فتح شد. اولین قلعه ای که فتح شد، «حصن ناعم» بود و سپس حصن قموص که بزرگترین قلعه بود به دست حضرت علی گشوده شد. آنگاه حصن شق و نطاه و کتیبه و وطیح و سلالم نیز به ترتیب فتح شدند. می گویند حصن فطاه، قصر مرحب خیبری بود و در حصن کتیبه نیز زنی به نام «صهباء» زندگی می کرد که پیامبر (ص) با وی ازدواج فرمود.
نقل است وقتی این قلعه ها فتح شدند، اهالی آنها از رسول خدا خواستند حفظ و نگهداری ساختمان ها و نخلستان های اطراف را به خیبریان واگذار نماید. پیامبر نیز قسمتی از سرزمین را به آنان واگذار کرد تا مالیات و جزیه بپردازند. این پیمان تا عصر حکومت عمر ابن خطاب برقرار بود. اما عمر اهالی این منطقه را به شام تبعید کرد و خیبر را بین کسانی که پیامبر، پس از فتح آنجا، برای آنان سهمی تعیین نفرموده بود، تقسیم کرد.