بنا شدن آفرینش بر میزان و معیار از منظر قرآن

قرآن کریم درباره قرار داشتن امور بر میزان و معیار می فرماید: «فاما من ثقلت موازینه* فهو فی عیشة راضیة*‌ و اما من خفت موازینه* فامه هاویة* و ما ادراک ماهیه نار حامیة؛ پس آن کسانی که میزان های عمل آنان سنگین باشد* در آسایش و خوشی خوشگوار و پسندیده خواهند بود* و آن کسانی که میزان های عملشان سبک است* پس اصل مقر و محلشان در هاویه دوزخ است* و ای پیامبر چگونه حقیقت هاویه را خواهی فهمید؟! آتشی است سخت سوزنده و گدازنده و افروخته شده» (قارعه/ 6-11). در اینکه هر چیز را خداوند از روی معیار و میزان آفریده،‌ و پیامبران را از روی میزان فرستاده است،‌ و بنابراین افراد بشر نیز باید در سنت تشریع بر نظام میزان رفتار کنند، جای شبهه و تردید نیست: «والسماء رفعها و وضع المیزان* الا تطغوا فی المیزان* و اقیموا الوزن بالقسط ولا تخسروا المیزان؛ پروردگار متعال آسمان را بلند پایه برافراشت، و میزان را قرار داد* تا اینکه شما در میزان و سنجش طغیان نکنید! و ظلم و ستم روا مدارید!* و سنجش و میزان را بر اساس قسط و عدل بپای دارید و استوار کنید! و در میزان کم و کاهش، و نقصان و کاستی پدید نیاورید!» (رحمن/ 7-9).
«الله الذی انزل الکتاب بالحق و المیزان و مایدریک لعل الساعة قریب؛ خداست آنکه کتاب را بحق و با میزان فرو فرستاد، و چه می دانی ای پیامبر، امید است که ساعت قیام قیامت نزدیک باشد؟» (شوری/ 17). «لقد ارسلنا رسلنا بالبینات و انزلنا معهم الکتاب و المیزان لیقوم الناس بالقسط؛ و به تحقیق که هر آینه ما پیامبران خود را با ادله و بینه قاطعه و معجزات قاهره فرستادیم، و با آنان نیز کتاب و میزان را فرو فرستادیم، تا اینکه مردم در میان خود به عدل و قسط قیام کنند» (حدید/ 25). از این‌ آیات‌ استفاده‌ میشود که‌ عالم‌ تکوین‌ بر اساس‌ حسابهای‌ دقیق‌ و معیارها و میزانهای‌ دقیق‌ بنا شده‌ است‌، و ارسال‌ رسل‌ و انزال‌ کتب‌ سماویه‌ نیز بر اساس‌ میزان‌ بوده است. و عالم بشریت یله و رها نیستند بلکه دارای میزان میباشند. و عالم‌ تشریع‌ بی‌حساب‌ نیست‌، و افراد بشر همگی‌ باید میزان‌ خود را بر محور حق و نظام‌ قسط‌ قرار دهند. کسانی‌ که‌ میزانشان‌ سنگین‌ است‌، در دنیا با اطمینان‌ زیست‌ نموده‌ و در آخرت‌ سرافراز؛ و کسانی‌ که‌ میزانشان‌ سبک‌ است‌ در دنیا به‌ نکبت‌ زندگی‌ نموده‌ و در آخرت‌ نیز سرافکنده‌ و شرمسار در قعر دوزخ‌ خواهند بود. مراد از میزان‌ نسبت‌ به‌ هر امتی‌ پیامبر آن‌ امت‌ و وصی‌ آن‌ پیامبر و کتابی‌ است‌ که‌ باید بدان‌ عمل‌ کنند، و در امت‌ آخر الزمان‌ میزان‌ وجود اقدس‌ رسول‌ الله‌ و أمیرالمؤمنین‌ و قرآن‌ کریم‌ است‌ که: «إنه لکتـاب عزیز* لا یأتیه الباطل من‌ بین یدیه و لا من خلفه تنزیل من حکیم حمید؛ این‌ قرآن‌ کتاب‌ عزیزی‌ است‌* که‌ هرگز، چه‌ نسبت‌ به‌ امور آیندۀ جهان‌ و چه‌ نسبت‌ به‌ امور و وقایع‌ گذشتۀ جهان‌، در آنچه‌ آورده‌ است‌ بطلان‌ و تباهی‌ بدو راه‌ ندارد. و تا قیامت‌ کتاب‌ ابدی‌ است‌ که‌ از طرف‌ خداوند حکیم‌ و پسندیده‌ صفات‌ بدین‌ عالم‌ فرود آمده‌ است‌» (فصلت/ 41-42).