شفاعت پاکان در قرآن کریم

در مقابل آن دسته از آیات که به طور کلی و قطعی، نفی شفاعت را می کند، آیات دیگری در قرآن کریم داریم که بدون شک اجمالا اثبات شفاعت را می نماید: مثل گفتار خدای تعالی: «الله الذی خلق السمـاوات و الارض و ما بینهما فی ستة أیام ثم استوی ' علی العرش ما لکم من دونه من ولی و لاشفیع أفلا تتذکرون؛ خدا آن کسی است که آسمان ها و زمین و هر چه که میان آن دو است را در مدت شش روز آفرید؛ و پس از آن بر عرش استیلا یافت. برای شما غیر از او هیچ صاحب اختیاری و هیچ شافعی نیست! آیا شما متذکر نمی شوید!؟» (سجده/ 4) و مثل گفتار دیگرش:
«لیس لهم من دونه ولی و لا شفیع؛ غیر از خداوند برای آنها صاحب اختیار و شفیعی نیست» (انعام/ 51) و مثل گفتار دگرش:
«قل لله الشفـ'عة جمیعا؛ بگو ای پیغمبر که تمام مراتب و درجات شفاعت، اختصاص به خدا دارد» (زمر/ 44) و مثل گفتار دگرش:
«له ما فی السمـ'و ' ت و ما فی الارض من ذاالذی یشفع عنده إلا بإذنه یعلم ما بین أیدیهم و ما خلفهم و لایحیطون بشیء من علمه ´إلا بما شآء؛ از برای اوست آنچه در آسمان ها و در زمین است. کیست که بدون اذن و اجازه او در نزد او شفاعت کند؟ خداوند می داند آنچه را که در برابر آنهاست و آنچه را که در پشت سر آنهاست؛ و به هیچ چیزی از علم او نمی توانند احاطه یابند، مگر به قدری که خداوند بخواهد» (بقره/ 255) و مثل گفتار دیگرش:
«إن ربکم الله الذی خلق السمـ'و ' ت و الارض فی ستة أیام ثم استوی ' علی العرش یدبر الامر ما من شفیع إلا من بعد إذنه؛ به درستی که پروردگار شما خداوند است؛ آنکه آسمان ها و زمین را در شش روز آفرید و سپس بر عرش استیلا یافت. تدبیر امر به دست اوست و هیچ شافعی بدون اذن او شفاعت کننده نیست» (یونس/ 3) و مثل گفتار دیگرش:
«و قالوا اتخذ الرحمـ'ن ولدا سبحـ'نه و بل عباد مکرمون * لایسبقونه و بالقول و هم بأمره یعملون * یعلم ما بین أیدیهم و ما خلفهم و لا یشفعون إلا لمن ارتضی ' و هم من خشیته مشفقون؛ و می گویند: خداوند برای خود فرزندی قرار داده است؛ پاک و منزه است خداوند از این نسبت، بلکه (پیامبران و فرشتگان) بندگان بزرگوار خدا هستند که در گفتار از او سبقت نمی گیرند و به امر او عمل می کنند. خداوند می داند آنچه را که در برابر آنهاست و آنچه را در پشت سر آنهاست و آن پیامبران و فرشتگان شفاعت نمی کنند مگر نسبت به کسانی که دین آنها پسندیده باشد و از خشیت پروردگار در بیم و هراس باشند» (انبیاء/ 26-28) و مثل گفتار دیگرش:
«و لا یملک الذین یدعون من دونه الشفـ'عة إلا من شهد بالحق و هم یعلمون؛ هیچ کس از کسانی که غیر خدا را می پرستند، حق شفاعت در روز قیامت را ندارند، مگر آن خداپرستانی که به حق شهادت دهند و دارای علم و معرفت به موضوع شهادت باشند» (زخرف/ 86) و مثل گفتار دیگرش:
«لا یملکون الشفـ'عة إلا من اتخذ عند الرحمـ'ن عهدا؛ و دارای مقام شفاعت نمی شود، مگر آن کسی که در تحت عهده تعهدات الهیه بوده باشد» (مریم/ 87)