گفتار امام باقر علیه السلام درباره کیفیت لحوق

از امام باقر (ع) روایت است که: «خدا می فرماید: «فأولـ'´نءک یبدل الله سیـاتهم حسنـ'ت و کان الله غفورا رحیما؛ موحدان و مؤمنان کسانی هستند که خداوند سیئات آنها را به حسنات مبدل می نماید و خداوند غفور و مهربان است» (فرقان/ 70) خداوند سیئات شیعیان ما را به حسنات مبدل می کند، و حسنات دشمنان ما را به سیئات مبدل می سازد و سوگند به جلال خداوند که این از عدل و انصاف اوست، حکم و قضای او رد کننده ای ندارد و اراده و فرمان او برگرداننده ای ندارد؛ «و هو السمیع العلیم».

دلیل امتزاج طینت مؤمن و کافر از نظر قرآن:
آیا می خواهی من امر امتزاج دو طینت و گل را از قرآن، برای تو شرح داده و بازگو کنم؟! من عرض کردم: آری ای پسر رسول خدا! حضرت فرمود: بخوان ای ابراهیم:
«الذین یجتنبون کبـانءر الاءثم و الفواحش إلا اللمم إن ربک واسع المغفرة هو أعلم بکم إذ أنشأکم من الارض؛ آن کسانی که از گناهان کبیره و فواحش اجتناب می کنند، مگر گه گاهی به مختصرات، به درستی که پروردگار تو مغفرتش واسع است. او داناتر است به شما در آن وقتی که شما را از زمین ایجاد کرد» یعنی از زمین پاک و پاکیزه و از زمین آلوده و عفن و بدبو. «فلا تزکو´ا أنفسکم هو أعلم بمن اتقی؛ پس نفس های خود را تزکیه نکنید یعنی به پاکی و طهارت نسبت ندهید! او داناتر است به کسی که تقوا پیشه ساخته است.» (نجم/ 32) یعنی احدی از شما به زیادی نماز و روزه و زکات و عباداتش افتخار نکند! چون خداوند داناتر است به آن فردی از شما که تقوی دارد و این مسئله قبل از لمم بوده است و لمم به معنای امتزاج دو طینت و گل است.
و ای ابراهیم! باز دوست داری برای تو زیاده بر این بیان کنم؟! من عرض کردم: آری ای پسر رسول خدا! حضرت فرمود: «کما بدأکم تعودون * فریقا هدی و فریقا حق علیهم الضلـالة إنهم اتخذوا الشیـاطین أولیآء من دون الله؛ همانطور که خداوند شما را از دو طینت آفریده است، شما نیز بازگشت می کنید! جماعتی هدایت یافتند و جماعتی ضلالت و گمراهی بر ایشان محقق گشت؛ چون آنان شیاطین را اولیای خود قرار دادند و خداوند را قرار ندادند» (اعراف/ 29-30) و مراد از شیاطین در اینجا ائمه جور است، نه ائمه و پیشوایان حق. «و یحسبون أنهم مهتدون؛ و چنین می پندارند که آنان راه یافتگانند» (اعراف/ 30)
ای ابا اسحق! این مطلب را درست بگیر و در سینه خود جای داده! سوگند به خدا که این از جمله احادیث درخشان و اخبار تابناک و از جمله باطن اسرار ما و مخفیات ما و از خزائن مکنونه و مختفیه و پنهان ماست. از اینجا باز گرد! و کسی را بر سر ما واقف و مطلع مگردان! مگر آنکس مؤمن مستبصر و بیداری بوده باشد؛ چون اگر تو سر ما را افشا کنی و راز ما را اعلان نمایی، به بلاهایی چه در جانت، و چه در مالت و چه در اهلت و چه در اولادت، مبتلا می گردی.» (علل الشرایع، باب 385، ص606-610)