عدم دخول سه طایفه به بهشت از نظر روایات

در خصال صدوق از حضرت صادق (ع) روایت کرده است که فرمودند: «ثلاثة لایدخلون الجنة: السفاک للدم، و شارب الخمر، و مشاء بنمیمة؛ سه طایفه هستند که داخل بهشت نمی شوند؛ آدم خونخوار خونریز، و آشامنده مسکرات و شراب خمر، و کسی که با نمامی و سخن چینی بین دو نفر و دو طایفه را به هم زند» (جلد 1 صفحه 85)
در کافی با اسناد خود از ابن ابی یعفور روایت می کند که او می گوید: شنیدم که حضرت صادق (ع) می فرمود: «ثلاثة لاینظر الله إلیهم یوم القیمة و لایزکیهم و لهم عذاب ألیم: من ادعی إمامة من الله لیست له، و من جحد إماما من الله، و من زعم أن لهما فی الاسلام نصیبا؛ سه کس هستند که خداوند به آنها در روز قیامت نظر نمی کند و آنان را رشد و نمو نمی دهد و از برای ایشان عذاب سختی است: کسی که ادعای امامت و ریاست خدایی کند که این مقام برای او نباشد، و کسی که امام از جانب خدا را انکار کند، و کسی که چنین بپندارد که از برای آن دو نفر در اسلام بهره ای هست».
نیز در کافی از احمدبن ادریس از محمدبن عبدالجبار از صفوان از فضیل از حارث بن مغیره روایت می کند که او می گوید: من به حضرت صادق (ع) عرض کردم: رسول خدا (ص) گفته اند: «من مات لایعرف إمامه، مات میتة جاهلیة؛ هر کس بمیرد و امام خود را نشناخته باشد، مانند مردن مردمان جاهلیت مرده است». حضرت فرمودند: آری! من عرض کردم: «جاهلیة جهلاء، أو جاهلیة لا یعرف إمامه؟!؛ آیا مراد از جاهلیت، جاهلیت صرف و بحت است، یا جاهلیتی است که فقط امامش را نمی شناسد؟!» حضرت فرمودند: «جاهلیة کفر و نفاق و ضلال؛ مراد جاهلیت کفر و نفاق و گمراهی است».
در تفسیر عیاشی از منصوربن حازم روایت کرده است که از امام صادق (ع) درباره این جمله قرآن: «و ما هم بخارجین من النار؛ هیچ گاه از آتش خارج نمی شوند» (مائده/ 37) سؤال کردم. فرمود: «أعدآء علی (ع)، هم المخلدون فی النار أبد الا بدین و دهر الداهرین؛ دشمنان علی (ع) هستند که در آتش دوزخ تا ابد و تا پایان دهر اقامت و خلود دارند» (جلد 1 صفحه 73).