زاهر ابن عمرو کندی

حاجی واقعی
برخی او را از یاران و راویان حدیث از پیامبر خدا و در زمره ی اصحاب الشجره دانسته اند که در صلح حدیبیه و جنگ خیبر حضور داشته است. از یاران مخصوص امام علی (ع) بود و از شخصیت های شجاع شهر کوفه که به دوستی و ارادت به خاندان پیامبر اسلام شهرت داشت، از قبیله ی کنده به شمار می رفت. یکی از نوادگانش به نام "ابوجعفر محمد بن سنان زاهری" از اصحاب برجسته ی امام موسی کاظم، امام رضا و امام جواد علیهم السلام است. زاهر اهل کوفه و هم پیمان عمرو بن حمق خزاعی و همسنگر اوست. زمانی که عمرو بن حمق در حرکت های انقلابی اش از ترس معاویه فرار کرد و به سمت منطقه ی جزیره رفت، زاهر نیز همراهش رفت و تا هنگام شهادت عمرو او را یاری کرد؛ از این رو خود زاهر نیز همواره تحت تعقیب معاویه بود.
سال شصت هجری قمری زاهر که دیگر مردی سالخورده بود، از کوفه برای زیارت خانه خدا به مکه رفت و در آنجا امام حسین (ع) را ملاقات کرد و از اوضاع باخبر شد آن گاه به امام و یارانش پیوست و همراه کاروان حسینی به کربلا آمد. صبح روز عاشورا با حمله ی اولیه و همه جانبه ی لشگر عمر سعد به یاری امام خود شتافت و به میدان جنگ رفت. او که قهرمانی شجاع و مجرب بود، آنقدر جنگید و بی پروا نبرد کرد تا به شهادت رسید.
در نفس المهموم نیز نام او جزو شهداء کربلا آمده است.