حضرت عوبدیا علیه السلام

عوبدیا (عبری:עבדיה به معنی «بنده خداوند») از پیامبران بنی اسرائیل و رهبران قوم یهود بوده است. نام او چندین بار در عهد عتیق ذکر گشته است. و او را نویسنده کتاب عوبدیا دانسته اند.

عوبدیا در یهودیت

عوبدیا در شکیم زاده شد و ادوم ساکن شد. او از نوادگان الیفاز دوست ایوب بود؛ او در ادوم به یهودیت گروید. عوبدیا یکی از خدمتگزاران دربار آخاب بود، که از خانه او پاسداری می کرد و خزانه پادشاه را در اختیار داشت. در هنگامی که شاه پیامبران خدا را می کشت، عوبدیا صدتن از پیامبران را در غار پنهان کرده و برای ایشان خوردنی می آورد. پس از گذشت سه سال از قحطی سختی که در سامرا روی داده بود، اخاب و عوبدیا زمین را برای یافتن مرتع برای رمه های اخاب تقسیم کرده و هر یک به سمتی برای جستجوی مرتع رفتند. هنگام جستجو، عوبدیا ایلیا را ملاقات کرد. ایلیا از عوبدیا خواست که اخاب را از حضورش آگاه کند. عوبدیا ترسید که با گفتن این جمله، اخاب او را بکشد؛ اما ایلیا او را مطمئن ساخت که خودش را بر اخاب نمایان خواهد کرد، عوبدیا دستور ایلیا را اطاعت کرد و رفت.
عوبدیا با ارمیا وابستگی داشته است. کتاب عوبدیا حاوی پیشگویی های او درباره ادوم است؛ عوبدیا ادوم را به خاطر قصور در کمک به بنی اسرائیل مورد سرزنش قرار داده است و ویرانی آن را نزدیک دانسته است. او همچنین حمله فلسطینیان به اورشلیم در طی سلطنت یهورام و حمله بابلی ها به اورشلیم را پیش بینی کرد. مکان مرگ او را در احزا در فلسطین دانسته اند.

عوبدیا در مسیحیت

مسیحیان عوبدیا را از قدیسان می دانند؛ روز بزرگداشت او در کلیسای قبطی دهم ژانویه، در کلیسای ارتدکس یونانی نوزدهم نوامبر، در کلیسای انجیلی ارمنستان سی و یکم ژوئن می باشد.

کتاب عوبدیا

این کتاب به ضد قوم ادوم نبوت می کند. ادومی ها دشمنان سرسخت یهودا بودند و مکررا برای یهودیان مزاحمت ایجاد می کردند و با غرور در مشکلات آنها ابراز شادی می کردند و نواحی روستایی سرزمین آنها را مورد غارت قرار می دادند. عوبدیا اعلام می کند که آنها به دلیل این کارها از داوری خدا نخواهند رست. این کتاب با حالتی نوحه مانند, داوری و نابودی این قوم را پیشگویی می کند و نشان می دهد که خدا نسبت به کسانی که به فرزندانش آسیب می رسانند شدیدا عکس العمل نشان می دهد و آنها را نابود می سازد.
ترجمه قدیمی کتاب مقدس از کتاب عوبدیا را در زیر می آوریم.

رؤیای عوبدیا

خداوند یهوه درباره ادوم چنین می گوید: «از جانب خداوند خبری شنیدیم که رسولی نزد امت ها فرستاده شده، (می گوید): برخیزید و با او در جنگ مقاومت نماییم. هان من تو را کوچکترین امت ها گردانیدم و تو بسیار خوار هستی. ای که در شکافهای صخره ساکن هستی و مسکن تو بلند می باشد و در دل خود می گویی کیست که مرا به زمین فرود بیاورد، تکبر دلت، تو را فریب داده است، خداوند می گوید: اگرچه خویشتن را مثل عقاب بلند سازی و آشیانه خود را در میان ستارگان بگذاری، من تو را از آنجا فرود خواهم آورد. اگر دزدان یا غارت کنندگان شب نزد تو آیند، (چگونه هلاک شدی)؟ آیا به قدر کفایت غارت نمی کنند؟ و اگر انگورچینان نزد تو آیند آیا بعضی خوشه ها را نمی گذارند؟ چیزهای عیسو چگونه تفتیش شده و چیزهای مخفی او چگونه تفحص گردیده است؟ همه آنانی که با تو هم عهد بودند، تو را به سرحد فرستادند و صلح اندیشان تو، تو را فریب داده، بر تو غالب آمدند و خورندگان نان تو دامی زیر تو گستردند. در ایشان فطانتی نیست»
خداوند می گوید: «آیا در آن روز حکیمان ادوم را و فطانت را از کوه عیسو نابود نخواهم گردانید؟ و جباران تو ای تیمان هراسان خواهند شد تا هر کس از کوه عیسو به قتل منقطع شود. به سبب ظلمی که بر برادرت یعقوب نمودی، خجالت تو را خواهد پوشانید و تا به ابد منقطع خواهی شد. در روزی که به مقابل وی ایستاده بودی، هنگامی که غریبان اموال او را غارت نمودند و بیگانگان به دروازه هایش داخل شدند و بر اورشلیم قرعه انداختند، تو نیز مثل یکی از آنها بودی. بر روز برادر خود هنگام مصیبتش نگاه مکن و بر بنی یهودا در روز هلاکت ایشان شادی منما و در روز تنگی ایشان لاف مزن. و به دروازه های قوم من در روز بلای ایشان داخل مشو و تو نیز بر بدی ایشان در روز بلای ایشان منگر و دست خود را بر اموال ایشان در روز بلای ایشان دراز مکن. و بر سر دو راه مایست تا فراریان ایشان را منقطع سازی و باقی ماندگان ایشان را در روز تنگی تسلیم منما. زیرا که روز خداوند بر جمیع امت ها نزدیک است؛ و چنانکه عمل نمودی همچنان به تو عمل کرده خواهد شد و اعمالت بر سرت خواهد برگشت. زیرا چنانکه بر کوه مقدس من نوشیدید، همچنان جمیع امت ها خواهند نوشید و آشامیده، خواهند بلعید و چنان خواهند شد که گویا نبوده اند. اما بر کوه صهیون نجات خواهد بود و مقدس خواهد شد و خاندان یعقوب میراث خود را به تصرف خواهند آورد. و خاندان یعقوب آتش و خاندان یوسف شعله و خاندان عیسو کاه خواهند بود و در میان ایشان مشتعل شده، ایشان را خواهد سوزانید و برای خاندان عیسو بقیتی نخواهد ماند زیرا خداوند تکلم نموده است. و اهل جنوب کوه عیسو را و اهل هامون فلسطینیان را به تصرف خواهند آورد و صحرای افرایم و صحرای سامره را به تصرف خواهند آورد و بنیامین جلعاد را (متصرف خواهد شد) واسیـران این لشکـر بنی اسرائیـل ملک کنعانیان را تا صرفه به تصرف خواهند آورد و اسیران اورشلیم که در صفارد هستند، شهرهـای جنوب را به تصرف خواهند آورد و نجات دهندگان به کوه صهیون برآمده، بر کوه عیسو داوری خواهند کرد و ملکوت از آن خداوند خواهد شـد.»

ترجمه تفسیری کتاب مقدس در مورد کتاب عوبدیا

مجازات ادوم: خداوند، آینده سرزمین ادوم را در رؤیایی به عوبدیا نشان داد. از جانب خداوند خبر رسیده که قاصدی با این پیام نزد قوم ها فرستاده شده است: «آماده شوید تا به جنگ ادوم برویم.» خداوند می فرماید: «ای ادوم، تو را در میان ملت ها خوار و ضعیف می سازم.» از اینکه بر صخره های بلند ساکن هستی به خود می بالی و با غرور می گویی: «کیست که دستش در این بلندیها به من برسد!» خود را گول نزن! اگر همچون عقاب به اوج آسمانها بروی و آشیانه خود را بین ستارگان برپا داری، تو را از آنجا به زمین می آورم اگر دزدها شبانگاه آمده تو را غارت می کردند به مراتب برای تو بهتر می بود، زیرا همه چیز را نمی بردند! یا اگر انگورچینان به سراغ تو می آمدند پس از چیدن انگور خوشه ای چند باقی می گذاشتند!
ولی وقتی به چنگ دشمن بیفتی تمام ثروت تو به یغما خواهد رفت و چیزی برای تو باقی نخواهد ماند. تمام هم پیمانانت دشمن تو می شوند و دست به دست هم داده، تو را از سرزمینت بیرون می رانند. دوستان مورد اعتمادت، برایت دام می گذارند و تو از آن آگاه نخواهی شد. خداوند می فرماید: «در آن روز در سراسر ادوم حتی یک شخص دانا باقی نخواهد ماند! زیرا من همه دانایان ادوم را از حماقت پر می سازم. دلیرترین سربازان تیمان، هراسان و درمانده شده نخواهند توانست از کشتار جلوگیری کنند.
دلیل مجازات ادوم: به سبب ظلمی که به برادر خود اسرائیل کردی رسوا و برای همیشه ریشه کن خواهی شد؛ زیرا اسرائیل را به هنگام سختی و احتیاجش ترک کردی. وقتی که مهاجمان، ثروت او را غارت می کردند و بر اورشلیم قرعه انداخته، آن را میان خود تقسیم می نمودند، تو کنار ایستاده، نخواستی هیچ کمکی به او بکنی و مانند یکی از دشمنانش عمل نمودی. عوبدیا تو نمی بایست این کار را می کردی. وقتی که او را به سرزمینهای بیگانه می بردند تو نمی بایست می نشستی و او را تماشا می کردی. در روز مصیبتش نمی بایست شادی می کردی و زمانی که در سختی بود نمی بایست به او می خندیدی. روزی که اسرائیل گرفتـار این مصیبـت و بلا شـده بـود، تو نیـز به او بـدی رساندی و رفته، غارتش کردی.بر سر چهار راهها ایستادی و کسـانی را که سعی می کردند فرار کنند کشتی. در آن زمان وحشت و پریشانی، بازماندگان اسرائیل را دستگیر نموده، تحویل دشمن دادی.
مجازات قوم ها: من، خداوند به زودی از تمام قوم ها انتقام خواهم کشید. ای ادوم، همانطور که با اسرائیل رفتار کردی، با تو نیز به همانگونه رفتار خواهد شد. هر چه کردی بر سر خودت خواهد آمد. بر بالای کوه مقدس من، جام مکافاتم را نوشیدی، قوم های دیگر نیز آن را خواهند نوشید. آری، آنها خواهند نوشید و از بین خواهند رفت و اثری از آنها باقی نخواهد ماند.
پیروزی اسرائیل: ولی کوه مقدس من در اورشلیم، پناهگاه و محل نجات خواهد شد. اسرائیل سرزمین خود را دوباره تصرف خواهد نمود و مانند آتش، ادوم را خواهد سوزاند به طوری که از ادوم کسی باقی نخواهد ماند، این را خداوند می فرماید. اهالی جنوب یهودا، کوهستان ادوم را اشغال خواهند کرد و اهالی جلگه های یهودا، دشتهای فلسطین را تصرف نموده، دوباره مراتع افرایم و سامره را به چنگ خواهند آورد و قبیله بنیامین، جلعاد را خواهد گرفت. تبعید شدگان اسرائیلی مراجعت نموده، فینیقیه را تا صرفه در شمال، اشغال خواهند کرد و آنانی که از اورشلیم به آسیای صغیر به اسارت رفته بودند، به وطن خود بازگشته، شهرهای جنوب یهودا را خواهند گرفت. فاتحان اورشلیم بر سرزمین ادوم حکومت خواهند کرد و خداوند، پادشاه ایشان خواهد بود!

Sources

Keywords