ثواب تمجید و یاد خدا

پاداش کسى که به یگانگى خدا و رسالت پیامبر او گواهى دهد
1- «أوزاعی عن جعفر بن محمد عن أبیه ع قال من شهد أن لا إله إلا الله و لم یشهد أن محمدا رسول الله ص کتب له عشر حسنات فإن شهد أن محمدا رسول الله کتب له ألفی [ألفا ألف حسنة؛ اوزاعى از جعفربن محمد از پدرش (ع) نقل کرده است که فرمود: هرکس به یگانگى خدا شهادت دهد و شهادت به رسالت پیامبر را بر آن نیفزاید، ده حسنه براى او نوشته مى شود، و اگر به رسالت پیامبر نیز شهادت دهد، دو هزار هزار حسنه براى او نوشته خواهد شد».
2- «عن سهل بن سعد الأنصاری قال سألت رسول الله ص عن قول الله عزوجل- و ما کنت بجانب الطور إذ نادینا قال کتب الله عز و جل کتابا قبل أن یخلق الخلق بألفی عام فی ورق آس أنبته ثم وضعها على العرش ثم نادى یا أمة محمد إن رحمتی سبقت غضبی أعطیتکم قبل أن تسألونی و غفرت لکم قبل أن تستغفرونی فمن لقینی منکم یشهد أن لا إله إلا أنا و أن محمدا عبدی و رسولی أدخلته الجنة برحمتی؛ سهل بن سعد انصارى مى گوید: از پیامبر خدا (ص) درباره سخن پروردگار: «و ما کنت بجانب الطور إذ نادینا؛ و آندم كه [موسى را] ندا درداديم تو در جانب طور نبودى» (قصص/ 46) سؤال کردم. فرمود: خداوند بزرگ، دو هزار سال پیش از آفرینش انسان، بر روى برگ درخت مورد که آن را رویانده بود نوشته اى نوشت، سپس آن نوشته را روى عرش گذاشت، آن گاه ندا داد: اى امت محمد، قطعا رحمت من بر خشمم سبقت گرفته است. پیش از آنکه از من سؤال کنید به شما عطا مى کنم، و پیش از آنکه از من طلب آمرزش کنید شما را مى آمرزم. پس هر کس از شما به هنگام لقاى من شهادت دهد که معبودى جز من نیست، و اینکه محمد (ص) بنده و فرستاده من است، او را به رحمت خود وارد بهشت مى کنم».

پاداش کسى که خدا را به بزرگى یاد کند
«عن زرارة قال قلت لأبی جعفر ع أی الأعمال أحب إلى الله قال أن تمجد الله؛ زراره مى گوید: به امام باقر (ع) گفتم: کدام یک از اعمال نزد خدا محبوب تر است؟ فرمود: اینکه بنده اى خدا را به بزرگى یاد کند».

پاداش کسى که خدا را به آنچه او خود را بدان ستوده است تمجید کند
«عن زرارة بن أعین عن أبی عبد الله ع قال إن الله یمجد نفسه فی کل یوم و لیلة ثلاث مرات فمن مجد الله بما مجد به نفسه ثم کان فی حال شقوة حول إلى سعادة فقلت له کیف هو التمجید قال تقول أنت الله لا إله إلا أنت رب العالمین أنت الله لا إله إلا أنت الرحمن الرحیم أنت الله لا إله إلا أنت العلی الکبیر أنت الله لا إله إلا أنت ملک یوم الدین أنت الله لا إله إلا أنت الغفور الرحیم أنت الله لا إله إلا أنت العزیز الحکیم أنت الله لا إله إلا أنت بدء کل شی ء و إلیک یعود أنت الله لا إله إلا أنت لم تزل و لا تزال أنت الله لا إله إلا أنت خالق الخیر و الشر أنت الله لا إله إلا أنت خالق الجنة و النار أنت الله لا إله إلا أنت الأحد الصمد لم یلد و لم یولد. و لم یکن له کفوا أحد أنت الله لا إله إلا أنت الملک القدوس السلام المؤمن المهیمن العزیز الجبار المتکبر سبحان الله عما یشرکون أنت الله الخالق البارئ المصور لک الأسماء الحسنى یسبح لک ما فی السماوات و الأرض و أنت العزیز الحکیم أنت الله لا إله إلا أنت الکبیر الکبریاء رداؤک؛ زراره بن اعین از امام صادق (ع) نقل کرده است که فرمود: خداوند در هر روز و شب سه بار خود را تمجید مى کند. پس هر کس خدا را به آنچه او خود را بدان ستوده است تمجید کند، اگر در حال شقاوت باشد به سعادت باز مى گردد. زراره مى گوید: به آن حضرت گفتم: آن تمجید چگونه است؟ فرمود: مى گویى: «انت الله لا اله الا انت رب العالمین...» [تا آخر]. ترجمه دعا: تویى آن خداى یگانه که معبودى جز تو نیست و پروردگار جهانیانى، تویى آن خداى یگانه که معبودى جز تو نیست و بخشاینده و مهربانى، تویى آن خداى یگانه که معبودى جز تو نیست و بلندمرتبه و بزرگوارى، تویى آن خداى یگانه که معبودى جز تو نیست و صاحب روز جزایى، تویى آن خداى یگانه مکه معبودى جز تو نیست و آمرزگار و مهربانى، تویى آن خداى یگانه که معبودى جز تو نیست و پیروزمند و حکیمى، تویى آن خداى یگانه که معبودى جز تو نیست و پیدایش هر چیزى از توست و به سوى تو باز مى گردد، تویى آن خداى یگانه که معبودى جز تو نیست و همیشه بوده اى و خواهى بود، تویى آن خداى یگانه که معبودى جز تو نیست و آفریننده خوبیها و بدیهایى، تویى آن خداى یگانه که معبودى جز تو نیست و آفریننده بهشت و دوزخى، تویى آن خداى یگانه که معبودى جز تو نیست و یکتا و مقصود همگانى، همو که نه فرزندى دارد و نه فرزند کسى است و هیچ کس همتاى او نیست. تویى آن خداى یگانه که معبودى جز تو نیست و فرمانروا و پاک و سلامتى دهنده و ایمنى بخش و نگهبان و پیروزمند و مسلط و بزرگوارى. منزه است خدا از این که به او شرک ورزند. تویى آن خداى یگانه که آفریدگار و پدید آورنده و صورتگرى و نیکوترین نامها از آن توست. آنچه در آسمانها و زمین است تو را تسبیح مى کنند و تویى که پیروزمند و حکیمى. تویى آن خداى یگانه که معبودى جز تو نیست و بزرگ و بلندمرتبه اى، و بزرگوارى در خور توست».
توضیح: مقصود از شرى که در جمله «خالق الخیر و الشر» به خدا نسبت داده شده، شر مطلق نیست، زیرا در مجموعه جهان هستى شر مطلق وجود ندارد.

پاداش خردمند
1- «عن الفضل بن عثمان قال سمعت أبا عبد الله ع یقول من کان عاقلا ختم له بالجنة إن شاء الله؛ فضل بن عثمان مى گوید: از امام صادق (ع) شنیدم که مى فرمود: هر کس خردمند باشد، فرجام کارش -اگر خدا بخواهد- بهشت خواهد بود».
2- «عن إسحاق بن عمار قال قال أبو عبد الله ع من کان عاقلا کان له دین و من کان له دین دخل الجنة؛ اسحاق بن عمار از امام صادق (ع) نقل کرده است که فرمود: کسى که خردمند است دین دارد، و کسى که دیندار است وارد بهشت مى شود».

پاداش ده خصلت
«عن الفضل بن یسار عن أبی جعفر ع قال عشر خصال من لقی الله بهن دخل الجنة شهادة لا إله إلا الله و أن محمدا رسول الله و الإقرار بما جاء به من عند الله و إقام الصلاة و إیتاء الزکاة و صوم شهر رمضان و حج البیت و الولایة لأولیاء الله و البراءة من أعداء الله و اجتناب کل مسکر؛ فضیل بن یسار از امام باقر (ع) نقل کرده است که فرمود: ده خصلت است که هر کس خدا را با آنها ملاقات کند وارد بهشت مى شود: گواهى دادن به یگانگى خدا و اینکه محمد (ص) پیامبر اوست، و اقرار به آنچه او از جانب خدا آورده، و برپاداشتن نماز، و دادن زکات، و روزه ماه رمضان، و حج خانه خدا، و دوستى با دوستان خدا، و بیزارى از دشمنان خدا، و دورى جستن از هر چیزى که مست کننده است».

پاداش کسى که ربوبیت خدا و نبوت محمد (ص) و امامت على (ع) اقرار کند و آنچه را که بر او واجب شده است انجام دهد
«عن المفضل بن عمر قال قال أبو عبد الله ع إن الله تبارک و تعالى ضمن للمؤمن ضمانا قال قلت و ما هو قال ضمن له إن هو أقر له بالربوبیة و لمحمد ص بالنبوة و لعلی ع بالإمامة و أدى ما افترض الله علیه أن یسکنه فی جواره و لم یحتجب عنه قال قلت فهذه و الله الکرامة التی لا یشبهها کرامة و هی کرامة الآدمیین قال ثم قال أبو عبد الله ع اعملوا قلیلا تنعموا کثیرا؛ مفضل بن عمر مى گوید: امام صادق (ع) فرمود: خداوند براى مؤمن امرى را بر عهده گرفته است. مفضل مى گوید: گفتم: آن چیست؟ فرمود: خداوند براى مؤمن بر عهده گرفته است که اگر او به ربوبیت خدا و نبوت محمد (ص) و امامت على (ع) اقرار کند و آنچه را که خدا بر او واجب ساخته است انجام دهد، او را در جوار خود ساکن گرداند و از او محجوب نشود. گفتم: به خدا سوگند این همان کرامتى است که همانندش در میان آدمیان نیست. مفضل مى گوید: سپس امام صادق (ع) فرمود: اندکى تلاش کنید و بهره فراوان ببرید».

پاداش کسى که دعا کند و دعاى خود را با ذکر «ما شاء الله لا حول و لا قوة الا بالله» به پایان برد
«عن عمران الزعفرانی عن أبی عبد الله ع قال ما من رجل دعا فختم بقول ما شاء الله لا حول و لا قوة إلا بالله إلا أجیبت حاجته؛ عمران زعفرانى از امام صادق (ع) نقل کرده است که فرمود: هیچ کس نیست که دعا کند و دعاى خود را با ذکر «ما شاء الله لا حول و لا قوة الا بالله» به پایان برد، مگر اینکه حاجت او برآورده مى شود».

پاداش کسى که هر روز هفت مرتبه بگوید: «الحمد لله على کل نعمة کانت او هى کائنة»
«عن عمر بن بزیع عمن ذکره عن أبی عبد الله ع قال من قال فی کل یوم سبع مرات الحمد لله على کل نعمة کانت أو هی کائنة فقد أدى شکر ما مضى و شکر ما بقی؛ عمربن یزید از مردى از امام صادق (ع) نقل کرده است که فرمود: هر کس در هر روز هفت مرتبه بگوید: «الحمد لله على کل نعمة کانت او هى کائنة» شکر نعمتهاى گذشته و آینده را کرده است».

Sources

Keywords