عالمگیر شدن دین اسلام از نظر قرآن

پیغمبرانی و مخصوصا حضرت عیسی (ع) بشارتهایی در مورد پیامبر اکرم (ص) دادند ولی بعد اکثریت مردم قبول نکردند و دانسته انکار کردند. پس آیا باید فاتحه اسلام را خواند؟ قرآن کریم جواب می‏دهد که عیسای مسیح و دیگران که به آن مردم بشارت دادند، این برای خیر آنها بود که وقتی آن‏ پیغمبر می ‏آید و آن مائده الهی پهن می‏شود، صلاح و سعادت آنها در آن است‏ که به او بگروند، نه این که اگر نگرویدند بگویند این دین تایید نمی‏شود. می‏فرماید اینها تکذیب کنند یا تکذیب نکنند، نور خدا با این حرفها خاموش نمی‏شود: «یریدون لیطفئوا نور الله بافواههم و الله متم نوره‏ و لو کره الکافرون؛ میخواهند نور خدا را با سخنان خويش خاموش كنند ولى خداوند نمیگذارد تا نور خود را كامل كند هر چند كافران را خوش نيايد» (توبه/ 32). اشتباه نشود، با موضع منفی‏ گرفتن آنها سد راه‏ اسلام نمی‏شود.
اسلام حقیقتی است که باید نقش و رسالت خود را در عالم‏ انجام بدهد و انجام هم می‏دهد. قرآن که در سوره توبه هم قریب به همین‏ بیان آمده است چنین تشبیه می‏کند که مثل اینها برای جلوگیری از توسعه‏ اسلام، مثل کسی است که بخواهد این خورشید عالمتاب را با پف خودش‏ خاموش کند: «یریدون لیطفئوا نورالله بافواههم» اینها می‏خواهند با دهانشان نور خدا را خاموش کنند. نوری را که خدا روشن کرده است، اینها می‏خواهند با پفشان خاموش کنند؟! نه، خدا نور خودش را به تمام‏ و کمال به مرحله نهایت خواهد رسانید، می‏خواهد کافران خوششان بیاید، می‏خواهد بدشان بیاید، خوشامد و ناخوشامد آنها در سرنوشت خودشان موثر است نه در سرنوشت اسلام.
«یریدون لیطفئوا نورالله بافواههم و الله‏ متم نوره و لو کره الکافرون». اینطور نیست که توسعه اسلام و عالمگیرشدن شعاع دین اسلام بستگی دارد به این که این بنی ‏اسرائیلی که عیسی (ع) به آنها بشارت داده، گرایش پیدا کنند یا نکنند، مردم دنیا همه منتظر ایستاده ‏اند که آیا اینها مسلمان می‏شوند، نه، مسلمان شدن آنها فقط برای خود آنها خوب بوده‏ است. این نور خداست و نور خدا خاموش‏ شدنی نیست. اراده خدا تعلق‏ گرفته است که این نور را جهانگیر کند.

Sources

Keywords