تحریض به توبه، از مختصات انبیا و اولیا

یکی از مشخصات انسان، توبه است‏. تغییر مسیر دادن، تغییر جهت دادن از مختصات انسان‏ نیست، در حیوان هم هست و حتی در گیاه هم تا حدودی هست، ولی آن تغییر مسیری که نامش توبه است و به معنی نوعی انقلاب مقدس درونی است، از مختصات انسان است. این مطلب را در نظر داشته باشید.
یکی از مختصات و ممیزات انبیاء نسبت به سایر رهبران بشری این است‏ که سایر رهبران بشری که انقلابی در اجتماع به وجود می‏ آورند حداکثر موفق‏ می‏ شوند گروهی، طبقه ای، یا طبقاتی از افراد بشر را علیه طبقه یا طبقاتی دیگر بر انگیزانند، دو جبهه در اجتماع به وجود بیاورند و یک جبهه را علیه جبهه دیگر بر انگیزانند. به اصطلاح چوب به دست اینها بدهند، اسلحه بدست این ها بدهند و وادارشان کنند که بر سر آنها بکوبند.
البته این کار خوبی است. در کجا کار خوبی است؟! در جایی که یک طبقه‏ ظالم و یک طبقه مظلوم به وجود بیاید. دعوت کردن مظلوم به احقاق حق خودش‏ یک عمل انسانی است که در اسلام این عمل وجود دارد. پیغمبران هم این کار را می‏ کردند و مخصوصا در برنامه اسلام تشویق و تقویت مظلوم علیه ظالم هست‏.
از وصایای علی (ع) به دو فرزند بزرگوارش امام حسن و امام حسین (ع) است که: «کونا للظالم خصما و للمظلوم عونا؛ همیشه دشمن ستمگر و یار مظلوم و ستمکش علیه ستمگر باشید.» (نهج البلاغه، نامه 47)
ولی یک عمل دیگر هست که سایر رهبران انقلاب ها در دنیا قادر به انجام‏ آن نیستند. فقط پیغمبران قادر بوده ‏اند، غیر از آنها کسی قادر نیست و آن اینست که خود بشر را علیه خودش بر انگیزانند یعنی کاری بکنند که بشر خودش احساس گناه بکند و بعد خودش علیه خودش قیام کند، انقلاب مقدس‏ بکند، کودتا بکند، که نام آن توبه است.
شما در غیر انبیاء یک نفر را پیدا نمی ‏کنید که قدرت داشته باشد مردم را علیه تبهکاری های خودشان وادار به قیام و انقلاب کند. پیغمبران نه تنها مظلوم را علیه ظالم بر می‏ انگیختند، بلکه می‏ توانستند خود ظالم را علیه خودش بر انگیزانند!
شما اگر تاریخ اسلام را مطالعه بکنید، می‏ بینید اسلام هم مظلوم و فقیر و مستضعف‏ و به اصطلاح حقیر شمرده شده را علیه آن گردن کلفت ها، مثل ابوسفیان ها و ابوجهل ها بر انگیخته است و هم افرادی را که در صف و طبقه ابوجهل ها و ابوسفیان ها بوده ‏اند علیه خودشان بر انگیخته است و آنها را با همان مستضعفین هم ردیف و هم صف کرده و در یک صف قرار داده است.
این‏ دیگر فقط در قدرت انبیاء و اولیاء است. بر انگیختن بشر علیه تبهکاری های خودش در قدرت غیر انبیاء و اولیاء نیست.

Sources

Keywords