دجال

این نام از واژه "دجل" مشتق شده و به مفهوم «حق پوشی»، نیرنگ بازی، دروغپردازی و قلب حقایق است. دجال را معنی کذاب هم کرده اند. این نام، صفت مردی است که پیش از ظهور حضرت مهدی (ع) در صحنه جامعه پیدا می شود و آمدن او هم، از علائم ظهور است. در فرهنگ اسلام دجال، نام مردی دروغگو و کذاب که کنیه او را "ابویوسف" گفته اند که در آخرالزمان پیدا شده و در یک مدتی، چهل روزه یا چهل ساله، و الله العالم دنیا را پر از ظلم و تباهی می کند و جنایت زیادی مرتکب می شود.
او در شرایط قحط و خشکسالی و تورم اقتصادی قیام می کند و پیروان او همگی افراد آلوده به گناه و رذایل اخلاقی و عناصر پست و فرومایه هستند، مانند زنان ولگرد و تبهکار و نسل زنا و آلوده آنها و نژاد پرستان یهود و...
در روایات، این نکته هست که دجال مردی است یک چشم و سرخ روی، با موهای کوتاه و پیچیده و سینه ای پهن و در جادوگری و شعبده بازی و چشم بندی مهارت دارد به همین جهت به کارهای سحرانگیزی دست می زند و به گونه ای عمل می کند که مردم کارهای او را واقعی می دانند و از همین روست که ظاهرا نخست ادعای نبوت می کند و بعد ادعای خدایی!
در اینکه از کجا ظاهر می شود؟ بعضی نقل می کنند از خراسان، بعضی کوفه، بعضی هم می گویند از محله یهودیه اصفهان، ولی به طور کلی او و اعمال جنایتکارانه و دجالگرانه اش، به گونه ای است که برای ما مفهوم نیست، شاید رموز و اشاراتی باشند که در این روزگار ما نامفهومند و در آینده، پرده اسرار از روی آنها برداشته می شود.
به هرحال آنچه می توان گفت اینکه، زندگی نکبت بار این عنصر پلید در فلسطین ظاهرا به پایان می رسد و امام عصر (ع)، پس از قیام خویش و فرود آمدن حضرت عیسی به آن پیامبر بزرگ دستور می دهند تا دجال را از صحنه روزگار بردارد. او نیز دستور حضرت را اجرا می کند و بشریت را از شرارت ها و دورانی ظلمانی او نجات می بخشد.

Sources

Keywords