احمد بن محمد اشعری قمی

احمدبن محمد

«احمد بن محمد بن عیسی بن عبدالله اشعری قمی» مکنی به «ابوجعفر» یکی از اصحاب و دوستداران امام رضا و امام جواد و امام هادی (ع) و از راویان بزرگ شیعه در قرن سوم هجری بود. او در شهر قم و در خانواده ای اهل علم و دانش و ارادتمند به اهل بیت رسول خدا (ص) به دنیا آمد و تربیت شد. از نوجوانی زیر نظر پدر خود «محمد بن عیسی اشعری» به فراگیری علوم و معارف اسلامی پرداخت.

شخصیت و موقعیت

احمد بن محمد اشعری از برجسته ترین شخصیت های علمی دوران خود بود. او رئیس و بزرگ شهر قم بود و از احترام خاصی در نزد مردم قم برخوردار بود و البته به نمایندگی از مردم شهر در برابر سلطان و یا حکومتهای دوران قرار می گرفت. ابوجعفر نزد علما و فقهای شیعه نیز از مقام و منزلت خاصی برخوردار بود و از راویان بزرگ شیعه به شمار می آید. او خدمت امام رضا و امام جواد و امام هادی (ع) رسیده بود و روایات فراوانی از ائمه اطهار (ع) نقل کرده است.

اساتید و شاگردان

ابوجعفر اشعری علاوه بر امام رضا و امام جواد و امام هادی (ع) از بسیاری از راویان بزرگ شیعه نیز روایت نقل می کند، مانند: پدرش محمد بن عیسی اشعری، حسین بن سعید، نضر بن سوید، علی بن نعمان، صفوان بن یحیی، محمد بن ابی عمیر، محمد بن اسماعیل، عثمان بن عیسی، حماد بن عثمان و قاسم بن محمد.
همچنین چهره های بزرگی از راویان شیعه، از او روایت نقل می کنند، از جمله: محمد بن حسن صفار، سعد بن عبدالله، علی ابن ابراهیم، داود بن کوره، احمد بن ادریس، محمد بن حسن بن ولید، محمد بن علی بن محبوب و سهل بن زیاد.

آثار

احمد بن محمد قمی دارای تألیفات ارزشمندی است. از جمله تألیفات او که بیشتر در زمینه روایات اهل بیت (ع) هستند، می توان به این کتب اشاره کرد: النوادر، التوحید، فضل النبی (ص)، المتعه، الناسخ و المنسوخ، طب الکبیر، طب الصغیر، المکاسب و الأظله.
احمد بن محمد قمی که بزرگ شهر قم بود، احمد بن محمد بن خالد برقی را که یکی از روات بزرگ شیعه است به دلیل نقل روایت از برخی افراد ضعیف و یا نقل روایات مرسله، از شهر قم اخراج کرد. ولی پس از مدتی از این عمل خود پشیمان شده و از او معذرت خواهی کرده و او را به شهر بازگرداند. اشعری برای جبران اشتباه خود بعد از وفات برقی، در تشییع جنازه او، با سر و پای برهنه شرکت کرد.