نقد و بررسی دیدگاه ساموئل کینگ در تعریف از دین

ساموئل کینگ: دین عبارت است از ایمان به قوای ماوراء الطبیعه و یا مرموزی که ناشی از احساس ترس و وحشت و پرستش است.
بررسی
الف- این تعریف هم مانند تعاریف متعدد از دین، ریشه و انگیزه گرایش به دین را متذکر شده است، نه خود دین را.
ب- احساس عظمت خداوند سبحان و سلطه و سیطره آن ذات اقدس به همه عوالم هستی و از آن جمله انسانها، موجب آن ترس و وحشت روانی نیست که یک جاندار ناتوان مانند گربه در برابر یک جاندار درنده نیرومند بیرحم که نیازمند قربانی کردن آن جاندار ضعیف برای تغذیه خودش نیست. زیرا ترس و وحشت به گونه ای که گفتیم، مربوط به احتیاج موجود قوی به جهتی از جهات موجود ناتوان است. از طرف دیگر آن دسته از ادیان الهی که بر مبنای دین کلی ابراهیمی استوار است، خداوند سبحان را منشأ فیض وجود همه مخلوقات می داند که آنان را دوست می دارد، کمال و فضیلت آنان را می خواهد، عالیترین وسایل درک و دریافت را مانند عقل و قلب و وجدان به آنان عنایت فرموده است. خدا عامل ترس و وحشت نیست. عامل بیم و هراس و وحشت و ترس خود انسان است که خودخواهی و خودکامگی او را از فیض و عنایت الهی محروم می سازد.
ج- قوای مرموز در دین کلی ابراهیمی (اسلام و مسیحیت و یهود) وجود ندارد. تخیل قوای مرموز در اساطیر و جادوگریها و امثال این امور مطرح است، نه در دین الهی. البته می توان گفت: حقایقی فوق طبیعت وجود دارد که با دانشها و بینشهای معمولی بشر قابل فهم نیست و این عدم فهم درباره حقیقت روح و حتی من و دیگر حقایق زیربنایی مانند ذرات بنیادین طبیعت و غیر ذلک نیز وجود دارد.
همچنین است بیان رابرت لوی که دین را واکنش غیرارادی و طبیعی در مقابل پدیده های خارق العاده، مرموز و وحشت زای طبیعت می داند.