نظم جهان و حساب احتمالات

اگر صندوق بزرگی، پر از حروف الفبا باشد، احتمال آنکه حرف الف در کنار حرف ی قرار گرفته باشد و کلمه ای را تشکیل دهد یک احتمال از 32 احتمال می باشد. حال احتمال آنکه این حروف بطور تصادفی، طوری پیش هم قرار گرفته باشند که نامه عاشقی را به معشوقی یا بحثی از فلسفه را ترتیب دهد، احتمالی است بسیار ضعیف و از نظر عقلا و خردمندان، غیرممکن، خواهد بود. دانشوران، حساب کرده اند که احتمال اجتماع ذراتی که بتواند جزئی از مواد اولیه دخیل در گوشت را بوجود آورد، علاوه بر ماده مستعد، که وجودش ضروری است، میلیاردها سال وقت لازم دارد، که جهان به این پهناوری، امکان آن را، ندارد. آیا پدید آمدن میلیاردها گوشت، در هر روزی، در سلسله جانداران نشانه قدرت نامتناهی و دانش نامتناهی، پدید آورنده گوشت، نمی باشد؟ بشری که چنین قدرتی را، انکار می کند، خودش را نمی بیند! همانندهای خودش را نمی بیند! افراد سلسله جانداران را نمی بیند! یا نمی خواهد ببیند! لجبازی می کند! بی وجدانی می کند! انصاف را دور می اندازد! نمی خواهد بفهمد! وگرنه کمترین تأملی در گوشت بدن خودش که از چه ترکیب شده، اجزاء آن از کجا آمده، چگونه آمده، چگونه ترکیب شده، چه شرایطی این ترکیب لازم داشته، چه کسی آن شرایط را فراهم کرده، او را راهنمائی به وجود پدید آورنده اش خواهد کرد.
پاسکال گفته: اگر ورقهای یک کتاب صد صفحه ای را از هم جدا کنیم و بدست یک بی سواد بدهیم که آنها را بر طبق شماره، پشت سر یکدیگر قرار دهد احتمال آنکه شخص، ورق شماره یک را، اول بردارد، یک احتمال از صد احتمال است و احتمال آنکه ورق یک و دو، پشت سر هم قرار گیرند یک احتمال از ده هزار احتمال است و در اثر احتمالات پشت سر هم قرار گرفتن ورقها شماره آنها در تزاید است تا برسد، به احتمال آنکه همه ورقها، بر طبق شماره، پشت سر هم قرار گیرند که یک احتمال از میلیاردها احتمال خواهد بود یعنی شماره 10 که نود و نه صفر در پهلوی راستش قرار گیرد و چون این احتمالات، به صفر نزدیک است، عقلا و خردمندان، باور نمی کنند که چنین اتفاقی رخ بدهد.
اکنون به گوشه ای از این احتمالات، در مورد یک مولکول رسیدگی می شود. پروتئین که سازنده اصلی همه یاخته های زنده می باشد از پنج عنصر، کربون، ئیدروژن، ازت، اکسیژن، گوگرد، درست شده است. دانشمندان می گویند: در ملکول سنگین وزن آنها، چهل هزار اتم، با هم جمع شده و بدان صورت در آمده اند. حال، از میان عناصر دیگر با فرض آنکه همه بدون نظم، و از روی اتفاق، پراکنده باشند احتمال کنار هم قرار گرفتن این پنج عنصر، به منظور ساخته شدن پروتئین و پیدایش موجود زنده، به ضمیمه محاسبه طول زمان لازم، برای حالات گوناگون برخورد آنها به یکدیگر بقدری دور از باور است که هیچگاه یک انسان عاقل، تا چه رسد به یک دانشمند، نمی تواند آن را بپذیرد.
دانشمندی سوئیسی این احتمالها را حساب کرده و آنرا 16 ده بقوه شانزده دانسته است. یعنی ده در خودش ضرب شود. سپس حاصل ضربش شوند تا شانزده بار نتیجه هر چه در آمد شماره مجموع احتمالها خواهد بود که یکی از آنها، پیدایش یاخته زنده است و بقیه احتمالات، مساوی هستند با نیستی آن و برای آنکه در سطح زمین حادثه ای صورت بگیرد، میلیاردها سال، وقت لازم است تا یکبار شرایط پیدا شدن آن حادثه فراهم کرد. با در نظر گرفتن اینکه همین پنج عنصر، اگر بصورت دیگری، بهم می پیوستند، به جای آنکه ماده حیاتی، درست شود، زهری کشنده بوجود می آمد. پروتئین ها، از مواد زنجیری، بنام اسید آمینه ساخته شده اند و طبق محاسبه یکی از دانشوران شیمی، زنجیر یک پروتئین ساده ممکن است به 48 شکل مختلف تشکیل شود یعنی ده، چهل و هشت بار در خودش ضرب شود که وضع موجود یکی از حاصل ضرب مجموع می باشد. آیا عقلا باور می کنند که به احتمالی به این اندازه ضعیف تنها تصادف، سبب آن شده باشد که مولکولی، از پروتئین ساخته شود؟ هرگز. آنها بر فرض ساخته شدن، ماده ای بی جان خواهد بود و قابل پذیرفتن حیات نمی باشد. احتمالهای پیدایش حیات، در آن، اگر بیشتر از این احتمالها نباشد کمتر نخواهد بود زیرا شرایط حیات به قدری بسیار است که بطور قطع هنوز دنیای علم با این همه ترقیات به همه آنها پی نبرده است. ولی علم دور نمی داند که ستاره ای که میلیونها سال نوری با زمین فاصله دارد، در یک وضع مخصوصی از حیاتی برای زمینیان داشته باشد.