بشارات عهدین و تعبیر فارقلیطا

بدون شک آنچه امروز در دست یهود و نصاری به نام تورات و انجیل است کتابهای نازل شده بر پیامبران بزرگ خدا یعنی موسی و مسیح نیست، بلکه مجموعه ای است از کتبی که به وسیله یاران آنها یا افرادی که بعد از آنها پا به عرصه وجود گذاشتند تالیف یافته، یک مطالعه اجمالی در این کتابها گواه زنده این مدعا است، خود مسیحیان و یهود نیز ادعایی جز این ندارند. ولی با این حال شک نیست که قسمتی از تعلیمات موسی و عیسی و محتوای کتب آسمانی آنها در ضمن گفته های پیروانشان به این کتابها انتقال یافته است، به همین دلیل نمی توان همه آنچه را در عهد قدیم (تورات و کتابهای وابسته به آن) و عهد جدید (انجیل و کتب وابسته به آن) آمده است پذیرفت، و نه همه آن قابل انکار است، بلکه مخلوطی است از تعلیمات این دو پیامبر بزرگ، با افکار و اندیشه های دیگران.
به هر حال در کتابهای موجود تعبیرات فراوانی که بشارت به ظهور بزرگی که نشانه های آن جز بر اسلام و آورنده آن تطبیق نمی کند دیده می شود. قابل توجه اینکه غیر از پیشگوییهایی که در این کتب دیده می شود، و بر شخص پیامبر اسلام (ص) صدق می کند، در سه مورد از انجیل "یوحنا" روی کلمه ی "فارقلیط" تکیه شده است که در ترجمه های فارسی، به "تسلی دهنده" ترجمه شده است، اکنون به متن انجیل یوحنا توجه کنید: «و من از پدر خواهم خواست و او "تسلی دهنده" دیگر به شما خواهد داد که تا به ابد با شما خواهد ماند.» و در باب بعد آمده: «و چون آن "تسلی دهنده" بیاید که من از جانب پدر به شما خواهم فرستاد، یعنی روح راستی که از طرف پدر می آید او درباره من شهادت خواهد داد.»
در باب بعد نیز می خوانیم: «لیکن به شما راست می گویم که شما را مفید است که من بروم که اگر من نروم، آن "تسلی دهنده" به نزد شما نخواهد آمد، اما اگر بروم او را به نزد شما خواهم فرستاد.» مهم این است که در متن سریانی اناجیل که از اصل یونانی گرفته شده به جای تسلی دهنده "پارقلیطا" آمده، و در متن یونانی "پیرکلتوس" آمده که از نظر فرهنگ یونانی به معنی "شخص مورد ستایش" است معادل "محمد، احمد".
ولی هنگامی که ارباب کلیسا دیدند انتشار چنین ترجمه ای به تشکیلات آنها ضربه شدیدی وارد می کند، به جای "پیرکلتوس"، "پاراکلتوس" نوشتند!، که به معنی "تسلی دهنده" است، و با این تحریف آشکار، این سند زنده را دگرگون ساختند، هر چند با وجود این تحریف، نیز بشارت روشنی از یک ظهور بزرگ در آینده است.
در اینجا شما را به ترجمه مطلبی که در دائرة المعارف بزرگ فرانسه، در این باره آمده است جلب می کنیم: «محمد مؤسس دین اسلام و فرستاده خدا و خاتم پیامبران است، کلمه "محمد" به معنی بسیار حمد شده است، و از ریشه ی "حمد" که به معنی تجلیل و تمجید است مشتق گردیده، و بر اثر تصادف عجیب، نام دیگری که آن هم از ریشه ی "حمد" است و مرادف لفظ محمد می باشد، یعنی "احمد" ذکر شده که احتمال قوی می رود، مسیحیان عربستان، آن لفظ را به جای "فارقلیط" به کار می بردند، احمد یعنی بسیار ستوده شده و بسیار مجلل، ترجمه لفظ "پیرکلتوس" است که اشتباها لفظ "پاراکلتوس" را جای آن گذاردند، به این ترتیب نویسندگان مذهبی مسلمان مکرر گوشزد کرده اند که مراد از این لفظ بشارت ظهور پیامبر اسلام است.
قرآن مجید نیز آشکار در آیه شگفت انگیز سوره صف به این موضوع اشاره می کند. «و إذ قال عیسی ابن مریم یبنی إسر ءیل إنی رسول الله إلیکم مصدقا لما بین یدی من التورئة و مبشرا برسول یأتی من بعدی اسمه أحمد؛ و هنگامی که عیسی پسر مریم گفت: ای فرزندان اسرائیل! بی تردید من فرستاده خدا به سوی شمایم، در حالی که آنچه را پیش از من آمده که تورات است تصدیق می کنم و به رسولی که پس از من می آید و نامش احمد است بشارت می دهم.» (صف/ 6) کوتاه سخن اینکه معنی "فارقلیطا" روح القدس یا تسلی دهنده نیست، بلکه مفهومی معادل "احمد" دارد.