ابوبکر ابن حسن علیه السلام

از شهداء بنی هاشم و آل علی (ع) در عاشورا سال 61 هـ.ق در کربلا! نوه حضرت علی (ع) می باشد.
پدرش: حسن بن علی بن ابیطالب (ع).
برادرش: حضرت قاسم (ع).
در مورد مادر او، نظر مورخین مختلف است. بعضی گویند مادرش ام ولد (کنیز) بود. و برخی معتقدند که همین کنیز، نامش رمله بوده و پسر دیگرش حضرت قاسم بن حسن (ع) است و او را ام ابی بکر می گفتند. عده قلیلی نیز نام او را نفیله گفته اند.
در اینکه ابوبکر بن حسن، همان عبدالله اکبر باشد یا اینها دو پسر از امام مجتبی (ع) هستند، در میان محدثین، اختلاف است. ابوبکر برادر حضرت قاسم بن حسن (ع)، که همراه عموی بزرگوارشان امام حسین (ع) از مدینه به کربلا آمد و در روز دهم محرم سال 61 (عاشورا) با اجازه از آنحضرت، به میدان نبرد رفت و با دشمنان و سپاه کوفه، جنگ سختی کرد و عاقبت به دست همان دژخیمان به شهادت رسید.
محدثین او را بسیار زیبا و خوش چهره و بسیار شجاع دانسته و سن او را شانزده ساله گفته اند. (فرهنگ عاشورا) او فرزندی نداشته است. در کتاب منتهی الامال مولف می گوید: امام حسین (ع)، دخترش سکینه را برای او تزویج کرد، ولی او فرزندی نداشت و در کربلا شهید شد. در زیارت ناحیه مقدسه اینگونه مورد خطاب و سلام امام مهدی (عج) قرار گرفته و قاتلش لعنت شده است: «السلام علی «ابی بکر بن الحسن» الزکی الولی، المرمی بالسهم الردی، لعن الله قاتله «عبدالله بن عقبه غنوی»؛ سلام بر ابی بکر پسر حسن (ع)، آن ولی پاک تیرخورده پیکانی آسیب رسان! خداوند قاتلش را لعنت کند».
به روایت امام باقر (ع) هم، قاتل ابوبکر بن حسن (ع)، عبدالله عقبه غنوی است. هر چند نقلی است بر اینکه عبدالله عقبه تیر انداخت و حرملة بن کاهل اسدی او را کشت. سلیمان بن قته شاعر مشهوری که برای اهل بیت حسین (ع) مرثیه گفته، می گوید:
و عند غنی قطرة من دمائنا *** سنجزیهم یوما بها حیث حلت
ترجمه: در طایفه غنی (مقصود همان عبدالله عقبه غنوی است) قطره ای از خون ماست، و روزی مناسب از آنان انتقام خواهیم گرفت.
این قاتل ملعون، در زمان قیام مختار ثقفی که به خونخواهی حسین بن علی (ع) بر پا شده بود، به جزیره فرار کرده بود ولی به دستور مختار خانه اش را خراب کردند.